Czy Jarosław Kaczyński w nowej kadencji kupi wszystkim po flyboardzie?

     Szczerze powiem, że tak zwaną „sprawą Kuchcińskiego” nie zajmowałem się tu w sposób jak najbardziej przemyślany, a to z tego względu, że byłem przekonany, że coś tak dętego nie może się utrzymać na tyle długo, bym miał pewność, że jeśli mój tekst ukaże się w któryś z tych dni, to ktokolwiek będzie jeszcze wiedział, o co mi chodzi. Tymczasem czas mija, a tu wygląda na to, że atmosfera wbrew wszelkim oczekiwaniom gęstnieje.

      Oczywiście, mówiąc o gęstnieniu, mam na myśli wyłącznie przekaz obecny w codziennej aktywności mediów, i to praktycznie tylko tych antyrządowych, bo poza tym oczywiście, każdy, choćby na poziomie całkowicie podstawowym zorientowany w naszej polskiej rzeczywistości, doskonale wie, że mamy do czynienia z najbardziej bezczelnym trąbieniem w trąby, bez żadnego powodu i w gruncie rzeczy celu. Każdy z nas wie bowiem znakomicie, że na każdym – nie tylko zresztą rządowym – poziomie, a więc zaczynając od samej góry, czyli premiera, prezydenta, marszałków, ministrów, dyrektorów  w ministerstwach, przez różnego rodzaju stanowiska szczebla lokalnego, aż po jakieś prowincjonalne agencje, coś takiego jak „transport służbowy” nie istnieje i nigdy nie istniał. To znaczy, istnieją oczywiście służbowe samochody z kierowcami lub bez, służbowe helikoptery, służbowe samoloty, a nawet specjalne służbowe karty płatnicze, którymi można płacić za taksówki na przykład, natomiast przepisy dotyczące sposobu ich wykorzystywania są albo nadzwyczaj nieprecyzyjne, albo maksymalnie rozciągane, czy wręcz zwyczajnie lekceważone. Jest dany urząd, czy firma, w budżecie zapisane są środki na podróże i cześć pracy! Trzeba jechać, to się jedzie.

       Nigdy o tym nie opowiadałem, ale jest okazja, to czemu nie, zwłaszcza że historia jest ciekawa. Jeszcze wiele lat temu, kiedy o samolotowych przekrętach ani marszałek Kuchciński, ani nawet Jarosław Kaczyński, nie mógł nawet jeszcze marzyć, byliśmy całą rodziną gdzieś w pięknych okolicach Augustowa, gdzie w okolicznościach dla naszej opowieści nieistotnych poznaliśmy, jak się okazało, politycznie bardzo wysoko umocowanego państwowego urzędnika, który akurat w tym samym miejscu bawił z rodziną na wakacjach. Ponieważ nasz pobyt był dokumentnie zepsuty przez fatalną wręcz pogodę, a my zawsze byliśmy ludźmi dającymi się lubić, mimo różniących nas politycznych poglądów, polubiliśmy się bardzo wzajemnie i spędzaliśmy deszczowe wieczory w bardzo towarzyskiej atmosferze. Przyszedł w końcu czas naszego wyjazdu, który był tak zaplanowany, że mieliśmy się w dalszej kolejności, nie wracając do domu, przenieść do mojej rodzinnej wsi na Podlasiu. I proszę sobie wyobrazić, że nasz nowy znajomy w wieczór przed naszym wyjazdem powiedział nam, że co się będziemy męczyć jakimś byle jakim transportem, on nas na wieś zwyczajnie zawiezie. Jak mówił, gdy chodzi o koszta, on o wszystko zadba, a ponieważ deszcz leje, a on już się nad tymi jeziorami z rodziną nudzi jak pies, to co mu szkodzi się przejechać te paręset kilometrów tam i z powrotem?

      No i nas zawiózł, a na dowód że jemu nie do końca nawet chodziło o nasze towarzystwo, to nawet nie chciał wstąpić na kawę, czy herbatę, tylko powiedział, że będzie wracał i odjechał.

Czy sytuacja służbowa w jakiej on się znajdował była jakoś szczególnie inna od innych, nie wiem, ale nie sądzę. On oczywiście lokalnie był dość ważny, na tyle ważny, by się wozić państwowym samochodem, na państwowy koszt, ale jestem pewien, że w skali kraju w tej drabince zajmował pozycję raczej niższą niż wyższą. O co mi chodzi? Wbrew pozorom, wcale nie chcę się tu popisywać tego typu egzotycznymi znajomościami, ani tym bardziej pokazywać, jak to za poprzedniej władzy byli skorumpowani urzędnicy. Ani mi w głowie. Natomiast kiedy obserwuję akcję, jaką opozycja podjęła w stosunku do Prawa i Sprawiedliwości w związku z tymi nieszczęsnymi lotami, to przypominam sobie, jak to było parę lat temu, gdy chodziło, owszem, o pieniądze, tyle że o te, które otrzymują urzędnicy w ministerstwach. Pamiętamy to bardzo dobrze, prawda? Ale pamiętamy też jak w jednej chwili prezes Kaczyński zdecydował, że koniec z tym bizancjum, tyle że nie tylko w ministerstwach, ale na każdym szczeblu i specjalną ustawą Sejm obniżył pensje wszystkim państwowym urzędnikom, w tym przede wszystkim sobie, a dalej wójtom, burmistrzom, prezydentom miast i kto mu się tam jeszcze pod rękę nawinął. No i wreszcie pamiętamy tę histerię, jaka się przetoczyła przez całą Polskę, że co jest do cholery? Chodziło wyłącznie o ministrów i ewentualnie posłów z PiS-u, no ale przecież nie o wszystkich. Już oddawać nasze pieniądze!

      A ja już słyszę, że prezes Kaczyński znów zareagował i rozumiem, że już niedługo będziemy mieli takie dotyczące wykorzystania służbowego transportu regulacje, że tym bałwanom pospadają berety. Bo tak naprawdę wcale nie jest tak, że dzięki nowym przepisom najbardziej na tym straci marszałek Kuchciński z rodziną, tym bardziej prezes Kaczyński bez rodziny, a tym bardziej premier Morawiecki, który, gdyby miał ochotę, mógłby latać helikopterem do miejscowego piekarza po chleb. Władzę, każdą władzę, stać naprawdę na więcej. Po łbie dostaną ci, co najbardziej pyskowali i jestem pewien, że już za chwilę usłyszymy ich zawodzenia.  

Zachęcam wszystkich jak zawsze do kupowania moich książek. Można to robić albo przez księgarnie pod adresem www.basnjakniedzwiedz.pl, albo kontaktując się bezpośrednio ze mną, pisząc na adres k.osiejuk@gmail.com.