Jak spalić czarownicę w czasach Internetu

       Przyznaję bez bicia, że o tekście, jaki parę dni temu na swoim blogu opublikował Coryllus, a zatytułowany z charaktersytycznym wdziękiem „Czy Marta Kaczyńska spłonie na stosie?” wiedziałem już dzień przed jego publikacją, a to z tej przyczyny, że gadaliśmy sobie przez telefon i Coryllus poinformował mnie o tym, że Marta, wciąż jeszcze Kaczyńska, wyszła za mąż za jakiegoś kolejnego typa spod ciemnej gwiazdy i zachęcił mnie, bym mu się przyjrzał na publikowanych w Sieci zdjęciach ze ślubu. O Marcie w naszej rozmowie nawet nie wspomnieliśmy w ogóle, cała nasza gadka zeszła na refleksje na temat tego jakiegoś Zielińskiego i jego nadzwyczajnego emploi, no i wreszcie na koniec Coryllus zapowiedział swój tekst, zdradzając mi nawet jego tytuł.

       I powiem uczciwie, że choć solidarnie wspierałem Coryllusa w jego przedsięwzięciu, byłem pewien, że z niego nic nie wyjdzie, a to z tego mianowicie względu, że, jak znam życie, komentatorzy jego myśl dokumentnie zniszczą, jak zwykle nie odnosząc się do problemu, lecz popisując się tym co wiedzieli już i tak dużo dużo wcześniej, a więc że Kaczyńska to pustak gorszy jeszcze od Moniki Jaruzelskiej, i w ten sposób uruchamiając hejt w żaden sposób nie skierowany przeciwko tym, którzy ją osaczyli, ale przeciw niej samej. I, jak się okazało, miałem rację, a jeśli coś mnie w tym wszystkim zaskoczyło, to być może tylko to, że w pewnym momencie owo szaleństwo osiągnęło poziom, gdzie pewna wybitna polska patriotka i katoliczka zadeklarowała swój podziw dla nauk popularnego w kręgach związanych z koncernem „Agora” ateisty Zbigniewa Mikołejki, autora niesławnego bon motu „sekta smoleńska”, zapewniając go, że właśnie dzieki jego mądrości udało się jej wyrwać z niewoli błędu.

        Próbowałem przez pewien czas wyjaśnić tym dziwnym ludziom sens problemu, wobec którego postawił nas Coryllus, jednak bezskutecznie. O ile się nie mylę, nikt, choćby jednym słowem, nie wspomniał o tym całym Zielińskim, czy choćby o jego tajemniczych animatorach; cała dyskusja skupiła się wyłącznie na hejtowaniu Marty Kaczyńskiej, ewentualnie jej stryja, który nawet nie potrafił jej dać w tyłek i nauczyć odpowiedzialności za rodzinę i państwo.

        29 czerwca minęło 26 lat od dnia, gdy Służby zniszczyły rodzinne życie, a tak naprawdę i samo życie, marszałka Andrzeja Kerna, uprowadzając jego 16-letnią córkę. Nie będę tu przypominał szczegółów sprawy. Kto nie wie, o co chodzi, a jest zainteresowany, niech sobie wygugla. Kto natomiast sprawę pamięta i przeżył ją tak jak ja, zapamiętał też na całe życie, jak ów System działa, i wie też, dlaczego dziś, przy okazji walącego się w gruzach życia Marty Kaczyńskiej, wspominam tamten czas. Gdy chodzi o tych, co sprawę pamiętają, jednak uważają ją zaledwie za jakiś żart bez znaczenia, to niech – przepraszam bardzo – zdychają w słodkiej nieświadomości. To bowiem, co mam do powiedzenia teraz, nie jest skierowane do nich, ale do tej części z nas, która nie dała sobie w tych, przyznaję, że niełatwych czasach, odebrać resztek zwykłej ludzkiej wrażliwości. Otóż obawiam się, że pytanie zadane przez Coryllusa w tytule jego bardzo mądrego felietonu, „Czy Marta Kaczyńska spłonie na stosie?”, jest już dziś nieaktualne. Jest bardzo duża szansa, że ona nie doczeka pogrzebu swojego stryja i żadnego stosu nie trzeba będzie dla niej budować. Wszystko załatwią internauci.

Przypominam, że moje książki, poza zwykłymi adresami, można zamawiac bezpośrednio u mnie pisząc do mnie maila na adres k.osiejuk@gmail.com.