Czy Patryk Vega załatwi nam u Pana Boga sukces Dobrej Zmiany?

        Jeszcze w lipcu ukazał się w sieci pierwszy zwiastun nowego filmu Patryka Vegi pod tytułem „Botoks”, ja go obejrzałem i to co zobaczyłem zrobiło na mnie takie wrażenie, że napisałem, a następnie opublikowałem tu na blogu tekst, któremu nadałem pełen zimnej wściekłości tytuł „Dobra zmiana, czyli fajny, kurwa, film wczoraj widziałem”, a w którym podjąłem wysiłek, by niemal słowo w słowo zrelacjonować to, co co przez owe cztery minuty z małym hakiem, oraz równe jedenaście scen trwania wspomnianej prezentacji dzieje się na ekranie. Pozwolę sobie tu przypomnieć kluczowy fragment tamtej notki:

      „Zwiastun filmu ‘Botoks’ trwa ponad cztery minuty, a tam już jest wszystko co trzeba.

      Scena pierwsza: - Wezwanie do męzczyzny bez kontaktu. Leży na ulicy. Powtarzam, mężczyzna bez kontaktu.

   - Jaki on jest, kurwa, bez kontaktu?

   - Kurwa, dostał wpierdol, zajebali mu komórkę, nie ma z nim kontaktu”.

      Scena druga:  - Proszę pani, słyszałem, że można tego palca przyszyć.

   - Nie będę tego palca szukać. W chuj masz cztery. Ci wystarczy.

      Scena trzecia: - Boję się, że za karę urodzi mi się chore dziecko.

   - Nie podoba ci się, to wypierdalaj.

      Scena czwarta: - Ja nie wiem, co mam pisać?

   - To co się pisze, jak jest zjebany poród.

      Scena piąta:  - Nie zwolnisz mnie, jestem najlepszym chirurgiem w tym szpitalu.

   - Dla mnie najlepszy chirurg sika do umywalki.

      Scena szósta:  - A z czego będą te leki?

   - A chuj wie. Z cukru pudru.

      Scena siódma: - Kurwa, co tu się dzieje, kurwa? Chirurg jak baba zapierdala po tym oddziale.

      Scena ósma: - Kurwa, co za zajebiste buty. Mój rozmiar. Biorę.

      Scena dziewiąta: - Synuś, matka, kurwa, nam jebnęła.

   - Tatuś, kurwa, wypijemy dzisiaj.

      Scena dziesiąta: - Ty nie boisz się, że on po tym zejdzie?

   - Przestań, kurwa, ty wiesz, ile ja tu ludzi zabiłam?

      Scena jedenasta:  - Kurwa, ciężko się tu pracuje w tym szpitalu”.

      Kiedy pisałem tamten tekst, film „Botoks” jeszcze nie był całkiem ukończony, jednak dzień premiery został już ustalony, no a przede wszystkim sam autor zdążył go już zapowiedzieć, jako swoje „najmocniejsze” dzieło. Dziś, kiedy już jesteśmy po premierze, a film, jak słyszymy obejrzało już ponad półtora miliona widzów, zdecydowałem się wrócić do tematu z dwóch, a właściwie trzech, przyczyn. Po pierwsze chciałem się pochwalić, że ów w zamierzeniu czysto ironiczny tytuł mojej notki odwołujący się do czegoś, co przywyklismy nazywać „dobrą zmianą” okazał się naprawdę proroczy. Jak się okazuje, przez te trzy miesiące, Patryk Vega, a więc ktoś, kto na poziomie etycznym nie wyszedł nigdy poza trójkąt, którego boki oznaczone są słowami „kurwa”, „chuj” i „spierdalać”, zaczął być nagle w rzeczy samej przedstawiany, jako tajna broń wspomnianej „dobrej zmiany”. Oto wczoraj, jak rozumiem w reakcji na bardzo poważny protest w służbie zdrowia, Telewizja Polska – oczywiście, biorąc pod uwagę nastroje, jakie panują wśród lekarzy, szalenie inteligentnie – zaprosiła do studia wspomnianego Vegę i poprosiła go o fachowy komentarz na temat tego, na ile lekarze mają moralne prawo się w ogóle o cokolwiek upominać. Vega, całą mocą swego autorytetu stwierdził, że takowego prawa, jako banda zdeprawowanych morderców, lekarze nie mają, a następnie ogłosił, że on sam jest człowiekiem głęboko wierzącym, a jego sztuka, to misja od Boga. Żeby nikt mi nie zarzucił, że zmyślam, proszę, oto cytat. Chodzi oczywiście o film „Botoks”:

      „Dla mnie to jest film misyjny. Robiąc ten film, miałem poczucie, że to jest film, który rozszerza światło w świecie ogarniętym ciemnością. Uważam, że ja ten film dostałem z góry, że w jego przypadku byłem tak naprawdę tylko narzędziem”.

       Mało tego. Film „Botoks”, o którym mogliśmy dotychczas sądzić, że jest zaledwie bardziej bezkompromisowym rozwinięciem tego, czego mogliśmy doświadczać w poprzednich filmach Vegi, jest w rzeczywistości, jak się dowiadujemy, proklamacją świętego prawa do życia. Oczywiście mógłbym tu teraz wyszydzać ów bezczelny przekręt, cytując Vegę, kiedy opowiada o tym, jak to on ledwo uszedł z życiem z wypadku swojego terenowego mercedesa i w związku z tym dziś codziennie oddaje się codziennemu czytaniu Pisma Świętego, ale to by było rozwiązanie zbyt proste. Przejdę zatem do drugiego powodu, dla którego musiałem wrócić do tego, czym nam próbuje zawrócić w głowie ten dziwny człowiek. Oto, jak już wspomniałem, Patryk Vega stał się jedną z twarzy „dobrej zmiany”, a więc tym samym rozumiem, że informacja, jaką dziś dostajemy od Prawa i Sprawiedliwości, jest taka – i tu pozwolę sobie ironicznie bardzo odwołać się do estetyki artystycznych produkcji Patryka Vegi – że owo robienie nas w chuja, które od pewnego czasu musimy cierpliwie znosić, będzie się od dziś odbywało przy użyciu środków znacznie mniej wyrafinowanych, niż dotychczas. Oczywiście – i tu przchodzę do trzeciego powodu, dla którego wyszedłem dziś z tym tekstem – ja biorę pod uwagę, że służby propagandowe Prawa i Sprawiedliwości bardzo dokładnie przebadały rynek, a widząc w dodatku te półtora miliona widzów szturmujących kina w celu obejrzenia filmu Patryka Vegi, nadzwyczaj słusznie doszły do wniosku, że mają do czynienia z bandą idiotów. Tym sposobem, doszły do jakżesłusznego wniosku, że aby utrzymac nas w stanie odpowiedniego pobudzenia, wystarczy użyć zwykłego ruskiego paralizatora.

      Brawo wy! Ja jednak, biorąc pod uwagę aktualny stan rzeczy, pragnę publicznie ogłosić, że gdyby wybory miały się odbyć w najbliższą niedzielę, to zostaję w domu.

Post Scriptum: Na wypadek, gdyby ktoś mi chciał powiedzieć, że może zanim zacznę krytykować, obejrzał film Patryka Vegi, chciałbym dodać, że poza zwiastunem, obejrzałem jeszcze jeden jego fragment i uważam, że to już daje mi wszelkie powody, by gratulować Dobrej Zmianie komercyjnego, artystycznego, moralnego, no i oczywiście politycznego sukcesu:

Na szczęście, książki są wciąż te same i w tym samym miejscu: www.basnjakniedzwiedz.pl.