O blogerach z piórkiem w dupie

Przez minioną sobotę i niedzielę w Gdańsku odbywała się impreza zatytułowana Blog Forum Gdańsk, a ja mam dziś z nią pewien kłopot. Kłopot polega na tym, że mam dużą potrzebę przedstawienia swoich refleksji na jej temat, a nie bardzo mi wypada. Skąd ta moja potrzeba? Sprawa jest bardzo prosta. Potrzeba bierze się stąd przede wszystkim, że wszystko co się o tym forum dowiaduję jest dla mnie niezwykle inspirujące, a przy tym mam poczucie, że gdybym nie zabrał na jego temat głosu, ktoś mógłby pomyśleć, że jestem zarozumiały i nic mnie nie obchodzi to, co się dzieje w polskiej tzw. blogosferze, poza tym moim blogiem. A to przecież jest oczywista nieprawda. Skąd zatem podejrzenie, że mi nie wypada? Tu jest jeszcze prościej. Otóż jeśli mam wypowiadać się na temat tego, co się działo w Gdańsku i wszystkim, co za tym stoi, mam ochotę wyłącznie się wyzłośliwiać, a ponieważ na gdańską imprezę nie zostałem zaproszony, podejrzenie może być jedno – że pękam z zazdrości i rozżalenia. A to przecież jest też nieprawda, i to jeszcze bardziej oczywista. A więc jestem w pułapce. Na szczęście nie po raz pierwszy.

O spotkaniu w Gdańsku dowiedziałem się z telewizyjnych reklam. O tym, co się na nim działo z Rzeczpospolitej. Z Rzeczpospolitej też uzyskałem informację, że to własnie Rzeczpospolita zorganizowała całe wydarzenie. Na to, że skoro Rzeczpospolita, to z pewnością Salon24 i Igor Janke, wpadłem już sam. Też sam wpadłem na to, że skoro Salon24 i Igor Janke, to nie ma się co dziwić, że o samej imprezie dowiedziałem się z mediów, a nie z eleganckiego maila z zaproszeniem dla zeszłorocznego blogera politycznego roku.

Od razu muszę zapewnić wszystkich potencjalnie zaniepokojonych, że choć fakt, iż nie zostałem przynajmniej o tym spotkaniu poinformowany, mnie dziwi, to nie jest on dla mnie czymś przykrym. Wszyscy, którzy mnie znają, wiedzą, że tak jest. Ci co mnie nie znają, albo znać nie chcą – niech sobie myślą co chcą. Fakt jednak pozostaje faktem i nic go nie zmieni. Organizatorzy tej podobno bardzo pionierskiej dla polskiej blogosfery imprezy nie uznali za stosowne poinformować o niej autora politycznego bloga roku 2009. A to jest fakt moim zdaniem ciekawy. I wiele mówiący. I dziś między innymi o tym. Jak zawsze, wszystko pozostaje wyłącznie pretekstem.

Jak wspomniałem na samym początku, o Blog Forum Gdańsk dowiedziałem się z Rzeczpospolitej. Pani Toyahowa w każdą sobotę przynosi do domu weekendowe wydanie tego dziennika, a więc siłą rzeczy, właśnie w sobotę, na trzeciej stronie Rzepy znalazłem wielką, bardzo uroczystą zapowiedź owego wydarzenia. Tak na marginesie, zapowiedź autorstwa mojego kumpla blogera jeszcze z Salonu, W. Wybranowskiego. Co mnie w tej zapowiedzi uderzyło? Przede wszystkim jej skala, a więc niemal cała trzecia strona sobotniego wydania, no i kompletnie idiotyczny tytuł: „Polskie blogi: od miłości do polityki”. No i jeszcze oczywiście zawartość. Otóż, jak zapowiadał W. Wybranowski, cytując słowa współorganizatorki imprezy, niejakiej pani Aleksandry Sienkiewicz, Blog Forum Gdańsk miało być „konferencją idei tej wielkości, co konferencja TED, czy Forum Ekonomiczne w Krynicy”. Kto miał w tym niezwykłym wydarzeniu wziąć udział? To też jest bardzo ciekawe: „W imprezie zorganizowanej pod patronatem "Rz" wezmą udział nie tylko polscy autorzy blogów, ale także światowe sławy w tej dziedzinie, m.in. Brian Solis – amerykański analityk cyfrowy i futurysta, Sami Ben Gardhia – tunezyjski bloger monitorujący wolność słowa w sieci, i Arzu Geybullayeva – pisząca po angielsku blogerka z Azerbejdżanu”.

A kto jeszcze, skoro nie ja? Nie bardzo wiadomo, ale z treści relacji W. Wybranowskiego wynikało, że oczywiście Kataryna… tu następuje długa przerwa na nabranie oddechu… a poza tym pewien Grześ z Krakowa i bloger Bernardo. Czy tylko? Ależ skąd! W końcu to jest poważne forum polskich blogerów, a więc musi się pojawić pierwszy garnitur polskich blogerów, a więc „Krzysztof Kaźmierczak, dziennikarz śledczy "Głosu Wielkopolskiego" i bloger”, ale też „m.in. Witold Gadowski, Agnieszka Romaszewska, Bronisław Wildstein, Bartosz Węglarczyk, Marek Magierowski, Jerzy Jachowicz, Łukasz Warzecha, Rafał Ziemkiewicz, Piotr Śmiłowicz czy Piotr Kwieciński”. Czy będą jeszcze jacyś inni wybitni blogerzy? Naturalnie. Poza, jak się domyślam, W. Wybranowskim i Igorem Janke – Czesław Bielecki i Marek Migalski. No, pełna elita. Elita polskiej blogosfery.

Przepraszam bardzo, ale muszę coś powiedzieć. Kurwa jego mać! Rzeczpospolita – myślę o gazecie – rękami Igora Janke organizuje pionierskie spotkanie polskiej blogosfery i od pierwszego rzutu okiem wygląda na to, że greps polega na tym, że banda tzw. prawicowych lub tzw. niezależnych dziennikarzy urządziła sobie imprezę, na wszelki wypadek podpierając się paroma najbardziej wytartymi netowymi nickami, i trzema cudacznymi nazwiskami jakichś wariatów z Tunezji, Azerbejdżanu i – a jakże! – z samej USA. Czytałem tę sobotnią zapowiedź wielkiego wydarzenia i myślałem sobie, że prawdopodobnie wszystko się skończy tak, że Kataryna jak zwykle się wystraszy i – by broń Boże nikt nie zobaczył jak ona wygląda, a może cos jeszcze – tam nie pojedzie. A więc dojdzie do sytuacji, że najpierw zagai Janke, potem wygłoszą przemówienia zaproszone gwiazdy, a potem wszyscy pójdą się nażreć… i tylko biedny Grześ będzie chodził o jednego do drugiego i robił sobie zdjęcia. No ale na wyniki trzeba było poczekać do dziś.

Dziś więc wyjątkowo i osobiście kupiłem sobie Rzeczpospolitą. Że cała impreza skończyła się klapą przekonałem się widząc, że trzecia strona została już zajęta przez informację, że Polacy z Wysp rezygnują z powrotu na Święta do Ojczyzny, natomiast maleńka notka – wciąż autorstwa mojego byłego kumpla-blogera W. Wybranowskiego – trafiła dopiero na stronę 10. Co się okazało? Przede wszystkim, ze uroczystość się odbyła i futurysta z Ameryki, podobnie jak Sami Ben Gardhia z Tunezji, nie zawiedli. Nie ma dziś słowa o kobiecie z Azerbejdżanu nazwiskiem Arzu Geybullayeva, a więc niewykluczone, że albo nie dojechała, albo było tak nudno, że już wszyscy zatracili orientację, kto jest gwiazdą, a kto tylko aspiruje. Nic nie szkodzi. Reszta informacji jest znacznie ciekawsza. Otóż wygląda na to, że całości szefował Grześ – co, jak go znam od czasu gdy zaczął pisać o sobie w liczbie mnogiej, mnie nie dziwi – natomiast pojawili się inni. A wśród nich mój były kumpel z Salonu Rybitzky i ktoś, kogo nie znam, ale kto funkcjonuje jako ‘Kominek’. Reszty – ze względu na skromność wspomnianego artykułu – muszę się domyślać. Otóż wygląda na to, że główna część forum – najbardziej jak się zdaje fascynująca – dotyczyła dyskusji, podczas której Bartosz Węglarczyk, Piotr Śmiałowicz i Łukasz Warzecha żądali, by blogerzy podlegali takim samym etycznym zasadom, co oni, a Rybitzky i Kominek wzięli się za twarz w sprawie takiej oto, że Kominek dostaje za swoje pisanie pieniądze, a Rybitzky – choć oczywiście mógłby, gdyby tylko chciał, ale nie chce – nie.

Ktoś się zapyta, czemu ja się uparłem, żeby wyszydzić to spotkanie, skoro nie chodzi o to, że ja tam bardzo chciałem być razem z gw1990 i Piotrem Śmiałowiczem i dziś mi żal? Powiem. Sprawa polega na tym, że ja miałem w okresie swojej blogerskiej kariery taki moment, że myślałem sobie o tym, jak to blogerzy staną obok zawodowych dziennikarzy i stworzą nową medialną jakość. Że ta blogowa siła będzie tak duża, ze w pewnym momencie dojdzie do tego przesunięcia, i że blogerzy staną się częścią tego systemu. Gówno! Okazuje się, że w ogóle nie ma o czym mówić. System zgodził się, by to co się nazywa blogowaniem było reprezentowane wyłącznie przez Katarynę, a poza nią już tylko całą tę kupę polityków i dziennikarzy, którzy się na blogach próbują wyłącznie dowartościowywać. A żeby nikt nie zapomniał, że coś takiego jak ‘dziennikarstwo społeczne’ w ogóle istnieje, poprosi się Igora Janke, żeby się wokół tego zakrzątnął, a tego maturzystę z Krakowa, żeby powiedział parę słów do poważnej gazety. I wszyscy znakomicie rozegrają swoje role.

I znów ktoś powie, że przez mnie albo przemawia gorycz odrzucenia, albo zwykła potrzeba marudzenia. Że jednak to forum jakoś się odbyło i że już nikt dziś nie powie, że blogi to bzdura. Otóż nie. Z tego co przeczytałem w dzisiejszej Rzeczpospolitej wygląda na to, że blogi – takie jak one zostały zaakceptowane przez System – to kompletna fikcja i bzdura. To wyłącznie banda skorumpowanych dziennikarzy, paru mniej leniwych polityków, parę nicków z Salonu24… i to wszystko. Odbyło się to forum, na które, dla podkreślenia jego rangi, zaproszono jakiegoś tak zwanego ‘futurystę’, i na którym następnie doszło najpierw do eleganckiej dyskusji, czy blogerzy przypadkiem nie powinni stać się równie etyczni i transparentni, jak zawodowi dziennikarze typu Piotr Śmiłowicz, a następnie do chryi o to, czy bloger Kominek może żyć że swojego pisania, gdzie gwiazdą jednej nocy miał okazję się stać jakiś smutny działacz pisowskiej młodzieżówki sprzed lat.

Polska blogosfera nie istnieje. Tak jak nie istnieją media, polityka i demokracja. Jest tylko kolonia i gangi. Od dziś, jeśli ktoś spróbuje nazwać to co tu się dzieje blogiem, będę jako pierwszy protestował, że to nie jest żaden blog, ale już tylko zwykły skowyt. A jeśli ktoś poprosi o dowody, to mu zacytuje wypowiedz Igora Janke po zakończeniu Blog Forum Gdańsk: „Impreza pokazała, jak dynamicznie rozwija się blogosfera”.