System puszcza parę

Od samego rana mam dziś dylemat. Czy pisać o Komorowskiej, jak mnie do tego zachęca nasz kolega kazef, czy może dać jeszcze tematowi trochę wystygnąć, i napisać specjalną notkę dla Marylki w sprawie dręczenia małych dzieci? Argumenty po obu stronach sa równie mocne. Marylka to nie byle kto, i nie bardzo mi wypada traktować ją na zasadzie takiej, że ona może poczekać, a drugiej strony, kazef informuje, że ta banda idiotów najwidoczniej uznała informacje o Komorowskiej i jej kulturowym bagażu za jeszcze jedną plotkę, nie wartą nawet splunięcia. No a to jest oczywiście problem. Po dłuższym zastanowieniu, uznałem, że ponieważ Polska jest jednak najważniejsza, Marylka z pewnością wszystko zrozumie. No więc zajmiemy się w tej sytuacji Pierwszą Damą. Właśnie tak – Damą. Pierwszą. O wychowaniu będzie jutro.

Informacja o tym, że Anna Komorowska nie jest zwykłą i skromną mamą, kurą, żoną i gospodynią, wychowującą pięcioro dzieci i czekającą z zupą aż jej mąż wróci z pracy, spadła na nas jak – i w tym nie ma słowa przesady – jak grom z jasnego nieba. Bronisław Komorowski jest postacią publiczną od wielu już lat, a tymczasem o jego żonie nie słyszeliśmy przez cały ten czas ani jednego zdania, poza tym, że ona żyje poza polityką, z dala od kamer… no i zapewne sprząta, gotuje i ogląda telewizyjne seriale. Myślę dziś sobie, jakie rewelacje na temat Anny Komorowskiej mogłyby wzburzyć opinię publiczną tak jak informacja, że ona jest żydówką, córką funkcjonariuszy komunistycznych służb bezpieczeństwa z najbardziej podłą przeszłością. Niekoniecznie złą. Ale podłą. Kto nie wie, co to znaczy, niech sobie sprawdzi. No, moglibyśmy się na przykład dowiedzieć o niej czegoś bardzo brzydkiego, choćby tego, że Anna Komorowska w młodości była prostytutką i Komorowski ją poznał na jednym z wypadów na miasto. Moglibyśmy się dowiedzieć o niej coś bardzo ładnego, a więc że ona zna, podobnie jak poseł Iwiński, kilkanaście języków i kiedyś była jednym z głównych kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny, lub że w młodości była mistrzynią Europy w jeździe figurowej na lodzie.

Wiadomość o jej brzydkiej przeszłości oczywiście by ją i jej całe środowisko kompromitowała, zwłaszcza gdyby ona nie potwierdzała tego, że Anna Komorowska kiedyś była zła, ale się nawróciła – co, jak wiemy, jest cudem nad cuda – lecz wyłącznie to, że ktoś coś przed nami chciał ukryć i to coś ukrywał bardzo skutecznie. No i naturalnie wszyscy byśmy mieli ochotę tę sprawę dyskutować. Gdyby natomiast nagle się okazało, jaka to ta Anna Komorowska była kiedyś pełna wdzięku i wielkości, ale poświęciła karierę dla rodziny, moglibyśmy wyłącznie ją podziwiać i dumać jedynie nad tym, jaka to ona jest skromna i autentyczna. A z nią jej mąż.

Czym jest dla nas wiadomość, że dziadkowie Anny Komorowskiej przed wojną trudnili się rzeźnictwem i nazywali się Wolf i Estera Rojer, jej mama najpierw miała na imię Hana, później przymuszona sytuacją okupacyjną zmieniła tożsamość na Józefa Deptuła, po wojnie wyszła za mąż za pewnego Dziadzię i została Józefą Dziadzia, by następnie, ze względu na znów inną sytuację, zmienić – już wspólnie z mężem – nazwisko na Jan i Józefa Dembowscy? Czym jest dla nas wiadomość, że mama i ojciec Anny Komorowskiej – a więc ów Dziadzia i ta Hana – byli przez całe lata pracownikami Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, że to właśnie wspólna służba w aparacie komunistycznej represji, połączyła ich ze sobą, i że do końca życia byli związani z partią komunistyczną. Czym wreszcie jest dla nas informacja, że z jakiegoś powodu przez te wszystkie lata, kiedy Bronisław Komorowski był najpierw ważnym polskim politykiem, następnie marszałkiem Sejmu, później kandydatem na Prezydenta RP, a wreszcie już tym prezydentem, informacja o jego żonie była najgłębiej skrywaną tajemnicą? No i jak my mamy dziś traktować informację o tym, że pewnego dnia w latach 70 Bronisław Komorowski zakochał się właśnie w tej Annie Dembowskiej, a ona w nim, i to tak mocno, że obie rodziny zostały już ze sobą związane na zawsze? Czy to wszystko co wyżej, to wiadomość dla Bronisława Komorowskiego i jego żony kompromitująca, czy może stanowi powód do dumy?

Otóż myślę, że ani jedno ani drugie. To że Bronisław Komorowski i córka najgorszego rodzaju komunistycznej swołoczy przypadli sobie tak do gustu, to wiadomość całkowicie neutralna. Oczywiście ktoś bardziej ode mnie dokładny, może się zastanawiać, jak mogło dojść do tak niezwykłego mezaliansu, ja jednak jestem tu bardzo otwarty. W końcu, kiedy ja się zakochiwałem w pani Toyahowej, nie miałem pojęcia, kim są jej rodzice, a nawet nie bardzo wiedziałem, jakie są jej poglądy. Powiem więcej – kiedy ją pierwszy raz zobaczyłem i pomyślałem sobie, że ja nie chcę być z nikim innym, nie wiedziałem o niej nic, poza tym, jakie ma oczy i część reszty. Czy gdybym się dowiedział, że jej rodzice nie są zwykłymi porządnymi ludźmi, ale parą drani, odkochałbym się w niej? No przecież nie. Albo gdyby się okazało, że ona jest Żydówką? No przecież pewnie że nie. No a gdybym po wielu, wielu latach został Prezydentem RP, a pani Toyahowa Pierwszą Damą, czy my byśmy tę naszą mroczną przeszłość trzymali w tajemnicy, czy byśmy się nią pochwalili. Otóż tego akurat nie wiem. Bo akurat tak głęboko moja wyobraźnia nie sięga. Inna sprawa, że to może właśnie dlatego, ani ona nie okazała się Żydówką, ani ja nie zostałem ruskim prezydentem.

Wiem natomiast, że zarówno Bronisław Komorowski, Anna Komorowska oraz System w swoim najbardziej powszechnym wymiarze trzymał tę wiadomość w najgłębszej tajemnicy. I robili to przez wszystkie te lata, jeszcze od czasu, jak Bronisław Komorowski, młody polski harcerz i działacz katolicki i niepodległościowy, i dziewczyna z najbardziej parszywego ubeckiego domu, a również harcerka z tak zwanej ‘Czarnej Jedynki’, wpadli sobie w oko. Przez te wszystkie lata System pozwolił ujawnić najbardziej czarne karty z zycia wielu najwybitniejszych działaczy opozycji niepodległościowej. Dziś wiemy już niemal wszystko o każdym z nich. O Michniku nawet. O najbardziej chronionym środowisku Gazety Wyborczej. Przez te wszystkie lata natomiast, nikt słowem nie pisnął o tym, że Anna Komorowska to nie byle kto. A tym samym, Bronisław Komorowski to nie byle kto. No i wreszcie pisnął.

Co dziś jest dla nas interesujące? Oczywiście wszystko to, czegośmy się właśnie dowiedzieli jest interesujące bardzo. A więc na przykład to, że Anna Komorowska – ta cicha i skromna, zahukana gospodyni domowa – to córka człowieka, który dla ubeckiej kariery wyrzekł się swojego ojca i swojego nazwiska. Że to kobieta, która dorastała w domu, gdzie Polska mogła być wyłącznie obiektem najbardziej brutalnych szyderstw, a Polacy interesujący tylko o tyle, o ile któregoś z nich można było zatłuc na śmierć. A więc też kobieta, którą dziś widzimy w stanie w jakim ona się znajduje i prawdopodobnie już nigdy się nie dowiemy, co się stało, że ona z ładnej, zapewne bardzo towarzysko mocnej dziewczyny została doprowadzona do takiego stanu. To wszystko jest dla nas bardzo interesujące.

Oczywiście bardzo też jest ciekawe, jak wyglądały te pierwsze chwile znajomości Bronka i Ani. Czy jak ona go zobaczyła, to jednocześnie ujrzała Boga i Ukrzyżowanego Jezusa? A już trochę później, co rodzice Bronka i rodzice Ani powiedzieli, kiedy się dowiedzieli, co się kroi w rodzinie? Ale też co powiedzieli na to wszystko ludzie z pozoru całkowicie obcy, a jednak bardzo wrażliwi na punkcie wszelkich tego typu ciekawych zdarzeń? I czy coś w tej sprawie zrobili? A jeśli tak to co? Bo to, że machnęli na ten przypadek ręką, to nawet ja nie uwierzę. Jak to się wszystko rozwijało, kiedy ona go po raz pierwszy przyprowadziła do domu? Czy obie rodziny się poznały? Jak oni spędzali święta? O czym rozmawiali? No i wreszcie, jak im się wszystkim układa dziś. Z tego co czytam w Gazecie Polskiej wynika, że mama Anny Komorowskiej dożywa swoich dni w Izraelu. A co słychać u taty? Ktoś mi powie, że nie mój interes. Przepraszam bardzo. To jest interes jak najbardziej mój. W końcu ona jest Pierwszą Damą. A on znalazł się jeszcze wyżej. Poza tym, o rodzicach śp. Marii Kaczyńskiej wiemy wszystko. I to nie ja te wieści rozpropagowałem.

A więc to wszystko przydałoby się wiedzieć. Ale też ja bym bardzo chciał wiedzieć, jak to się stało, że informacja o Annie Komorowskiej, a tym samym i o Bronisławie Komorowskim przez tyle lat pozostawała tak starannie ukryta? Oczywiście logiczne jest to, że jeśli ona pozostawała ukryta, oznaczać to też musi, że komuś na tym ukryciu musiało bardzo zależeć. A skoro tak, to co takiego na przestrzeni tych lat się stało, że interes tych, którzy byli sprawą zainteresowani po obu stronach barykady nagle stal się tak bardzo wspólny? I bardzo też bym był wdzięczny, gdyby ktoś mi powiedział, czy był taki moment, kiedy doszło do jakieś rozstrzygającej rozmowy na temat dalszych losów tej niezwykłej love story, czy może to wszystko potoczyło się całkowicie naturalnie? Strasznie dużo tych pytań.

Jest jednak jeszcze coś, co w tym wszystkim może się okazać być może najważniejsze. Znacznie ważniejsze, niż cokolwiek co pojawiło się już tu wyżej. Co takiego mianowicie się stało, że nagle, po tylu latach dyskrecji, System puścił parę? Gdzieś słyszałem opinię, że jaka to szkoda, że IPN nie trafił na te materiały wcześniej, kiedy Polacy głosując w wyborach prezydenckich mogli być ciekawi dowiedzieć się, kim jest ta udręczona życiem pani, która może zostać Księżną Ich Serc. A ja sobie myślę, że cóż to za dziwna refleksja, która zakłada, że oto nagle dzieją się takie cuda, że coś co przez dziesiątki lat stanowiło tajemnicę ściśle państwową, z dnia na dzień wychodzi na światło dzienne ot tak sobie. Ja rozumiem, że są sprawy tak zawiłe i tak ukryte, że trzeba lat, żeby poznajdywać wszystkie nitki i je jakoś ze sobą połączyć. Siedzą historycy i grzebią się w tym chaosie, by któregoś dnia wreszcie ogłosić, że znów udało się znaleźć coś nowego. Ale tu? A cóż w tym jest takiego skomplikowanego, by dojść do informacji, co jest do jasnej cholery z tą rodziną Bronisława Komorowskiego? Kim jest jego żona? Co robią jego dzieci? Jak wyglądają? Co sobie myślą o świecie? Co to do ciężkiej cholery są za ludzie ci Komorowscy?

Przecież to nie jest trudne. A mimo to pewnej środy dowiadujemy się właściwie wszystkiego co trzeba nam wiedzieć z jednego z artykułów w Gazecie Polskiej. Zwyczajnie, pewnej środy spada na nas ta pieprzona informacja, że agentura wzięła nas za gardło. Czemu oni nam to mówią? Powiem zupełnie szczerze, że nie wiem. Nie mam pojęcia. A jak zaczynam coś podejrzewać, natychmiast to z siebie wrzucam. Bo się zwyczajnie boję.