O głupocie, której nawet koronawirus nie dał rady

        Jestem pewien, że przynajmniej bardziej uważni Czytelnicy pamiętają zdanie, którym zamknąłem swoje wczorajsze refleksje na temat oczywistego już chyba dla wszystkich obłędu, jakie w ostatnich tygodniach ogarnął najbardziej hardcorową antypisowską opozycję. Na wszelki wypadek przypomnę:

„A ja sobie tak siedzę tu, piszę ten króciutki tekst i myślę sobie, że to dopiero będzie figiel, jeśli Senat jednak zaklepie sejmową uchwałę, plotki na temat powrotu Kidawy okażą się tylko plotkami, marszałek Witek ogłosi termin wyborów, a Państwowa Komisja Wyborcza przedstawi oficjalny, nowy wzór formularza do zbierania podpisów na kandydata Trzaskowskiego i wtedy już im naprawdę pozostaną tylko te maseczki Stonogi”.

      Pisząc o ewentualnym nowym wzorze formularza, jaki Państwowa Komisja Wyborcza może przedstawić choćby po to, by w ten sposób skutecznie zweryfikować termin w jakim sztab kandydata Trzaskowskiego zbierał podpisy popierające jego kandydaturę w nadchodzących nieubłaganie prezydenckich wyborach, mimo dość żartobliwego tonu, byłem jak najbardziej poważny. Widząc bowiem z jak bezczelnym poczuciem bezkarności poseł Sławomir Nitras prowadzi akcję zbierania owych podpisów zanim w ogóle wybory zostały oficjalnie ogłoszone, i zanim, co więcej, udział Rafała Trzaskowskiego w wyborach został oficjalnie potwierdzony, pomyślałem sobie, że zmiana wzoru owych kart byłaby posunięciem nie tylko zrozumiałym, co wręcz oczywistym. Kiedy natomiast wspomniałem o owym „figlu” jakim niewątpliwie musiałoby się nam wszystkim w tym momencie przedstawić to posunięcie, wyobrażałem sobie bardzo wyraźnie nadzwyczaj ponurą sytuację, w jakiej dosłownie z dnia na dzień znalazłaby się nie tylko cała prezydencka kampania Platformy Obywatelskiej, ale cały ów nieszczęsny projekt. 

       I oto, proszę sobie wyobrazić, nie minął nawet dzień, jak na czołówkach medialnych doniesień pojawiła się informacja, że Platforma Obywatelska po raz kolejny wycofuje się z wyborów i żąda przeniesienia ich na jesień. Dla odpowiedniego wzmocnienia owej informacji, najpierw głos zabrał marszałek Grodzki w pośredni, choć wystarczająco jasny sposób sugerując, że partia rezygnuje z dalszego zbierania podpisów pod kandydaturą na kandydata, Rafała Trzaskowskiego, po nim wypowiedział się sam prezydent Poznania, rzucając w stronę zaprzyjaźnionych miast hasło solidarnego bojkotu czerwcowego terminu, w którym tym razem nie chodziło już o zagrożenie koronawirusem, ale matury, w których spokojnym przebiegu politycy szkolnej młodzieży nie powinni przeszkadzać, no i wreszcie na samym końcu odezwał się mój ostatnio ulubiony redaktor Klarenbach z TVP Info i zupełnie otwartym tekstem powtórzył moją tezę, tyle że zamiast słowa „figiel” użył podobnego, czyli „jaja”. A ja sobie pomyślałem, że skoro tak, to znaczy, że już wszyscy wiedzą, co się już za chwilę stanie, a mianowicie wycofanie kandydatury Trzaskowskiego, albo ponownie na rzecz Kidawy, albo – co moim zdaniem, bardziej prawdopodobne – wielkiej i powszechnej awantury, w trakcie której wybory się oczywiście odbędą, tyle że bez udziału Platformy, a ta w powszechnym zamieszaniu zakończy w ten sposób swoją dwudziestoletnią przygodę z polityką.

       Ktoś zapyta, jak to się stało, że oni się doprowadzili do takiego upadku, a ja powiem zupełnie szczerze, że na to pewnej odpowiedzi nie mam. Wiem na przykład – i dawałem temu swego czasu wyraz na tym blogu – dlaczego System dopuścił do ich podwójnej przegranej w roku 2015. Oni bowiem w pewnym momencie osiągnęli taki poziom zepsucia, że wspomniany System uznał, że zamiast ich trzymać przez jeszcze kolejne cztery lata, znacznie bezpieczniej będzie zaryzykować, dopuścić do władzy Prawo i Sprawiedliwość, a następnie spróbować Kaczyńskiego udobruchać i wycisnąć z niego, ile się da. Tym razem, ja absolutnie nie widzę tu  jakiegokolwiek planu. Nie potrafię sobie bowiem wyobrazić, jakie jawne czy ukryte interesy mogą stać za tym, by tak zwanej „totalnej opozycji” pozbyć się ostatecznie i na dobre ze sceny. Światowe media są postawione na baczność, Komisja Europejska z niemal wszystkimi europejskimi instytucjami podobnie, wszelkie możliwe autorytety mają rozpisane kwestie na najbliższe miesiące, a tu tymczasem ma zostać ogłoszony koniec owego przedstawienia? Żeby co? Kukiz z Czarzastym założyli nowy liberalny projekt, który za trzy i pół roku odzyska Sejm? Mowy nie ma.

        A zatem, jak mówię, odpowiedzi nie mam, mimo to jednak spróbuję coś tu w tym temacie zaproponować. Otóż, jak pewnie wszyscy pamiętamy, wielokrotnie się tu wspólnie zastanawialiśmy, jak to tak naprawdę z nimi jest: czy oni są cwani, czy głupi? Czasy się zmieniały, podobnie też nasze w tej sprawie podejrzenia, a ja sobie myślę, że chyba po raz pierwszy od roku 1990 mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że wreszcie pojawiła się polityczna siła, która doprowadziła się do upadku nie przez tragiczny brak sprytu, czy działanie obcych sił, ale przez czystą niczym nieskażoną głupotę. Uważam, że tu Platforma Obywatelska i to wszystko co tam pozostało po odejściu najpierw Tuska, a następnie Schetyny, okazała się jeszcze gorsza od niesławnej Ligi Polskich Rodzin z Romanem Giertychem na czele, że już nie wspomnę o biednym, świętej pamięci Lepperze. Oni oczywiście mieli pewne ciężkie deficyty, niemniej można znaleźć wiele momentów w ich działalności, kiedy wydawało się, że oni jednak kalkulują. Tu o jakiejkolwiek kalkulacji mowy być nie może. Tu nawet nie ma mowy o zwykłych odruchach. Czasem mam wrażenie, że niezależnie od tego, czy przed sobą postawimy Borysa Budkę, Radka Sikorskiego, czy samego Leszka Balcerowicza z Moniką Olejnik i zrzucimy im na łby worki z najwyższej jakości koronawirusem, jedyne co oni zrobią, by się ratować, to zacisną zęby i starannie zakryją je maseczkami ze wspomnianym ledwie co wczoraj napisem „Jebać PiS” i tak już zostaną.