Być jak Jarosław Kaczyński

      Gdyby ktoś dziś chciał mi zwrócić uwagę, że moje wcześniejsze prognozy dotyczące przyszłego rozwoju zdarzeń poszły na marne, to ja oczywiście przyjmuję owe pretensje z wypiętą piersią, niemniej pragnę tym samym oświadczyć, że tym co się stało jestem w pełni usatysfakcjonowany, a jak by tego było mało, twierdzę, że moje prognozy zawarte we wczorajszej notce się doskonale sprawdziły: Jarosław Kaczyński mianowicie okazał się po raz nie wiem który zwycięzcą. Gdy bowiem w pewnym momencie złe głosy zaczęły wieszczyć koniec rządu Prawa i Sprawiedliwości, a Jarosław Gowin został ogłoszony niemal już przyszłym Marszałkiem Sejmu, by nie powiedzieć Premierem, okazało się, że do akcji przystąpił sam Prezes i wszystko niemal w jednej chwili zostało sprowadzone do zwykłej, znanej nam dotychczas, polityki.

       Ja oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, co się musiało stać w szeregach tak zwanej „totalnej opozycji”, w momencie gdy oni wszyscy zostali ściągnięci w trybie awaryjnym do Warszawy, by obalić rząd Prawa i Sprawiedliwości i niemal natychmiast jak zajęli tam swoje miejsca, dowiedzieli się, że to jeszcze nie tym razem. To jednak dziś nie ich stan wzburzenia jest naszym problemem. To bowiem co nas dziś zajmuje, to osoba Jarosława Kaczyńskiego, który – bo nie oszukujmy się, Gowin w tej rozgrywce był zaledwie, nie wiedzieć czemu nagle aż tak agresywnym, pionkiem – jednym szybkim ruchem doprowadził do tego, że wszelkie marzenia o przejęciu władzy poszły się, jak to mówi młodzież, jebać.

        A zatem w ciągu zaledwie kilku sekund, i to jak na ironię w czasie telewizyjnej przedwyborczej debaty kandydatów do urzędu prezydenckiego, okazało się, że wszystko to co wydawało się rzeczywistością, zostało wywrócone do góry nogami. I nie dajmy się oszukać komentarzom jakichś wynajętych nie wiadomo gdzie ekspertów, którzy ogłaszają polityczny i moralny sukces Jarosława Gowina. Sytuacja jest bowiem jednoznaczna: wbrew temu czego oczekiwał Gowin i zgodnie z tym, na co liczyło Prawo i Sprawiedliwość, wybory się jednak odbędą, a co ważniejsze, wszelkie informacje o tym, jak to już za chwilę PiS straci w Sejmie większość, okazały się marzeniami ściętej głowy. Właśnie tak: głowy która właśnie została ścięta.

       A zatem patrząc na ów obcięty łeb, zechcijmy wznieść okrzyk radości z tego powodu, że prezes Jarosław Kaczyński ma się dobrze i owo dobre samopoczucie wykorzystuje również dla naszego wspólnego dobra.