Czy Zbigniew Hołdys przeżyje swój benefis na tegorocznym Sylwestrze Marzeń?

        Gdyby nie ciężkie znudzenie kolejnymi informacjami dotyczącymi zmagań z koronawirusem z jednej strony, a majowymi wyborami, które Prezes jeden wie, czy się odbędą, czy nie, prawdopodobnie nigdy w życiu bym nie usłyszał, że wybitny muzyk, kompozytor, oraz pieśniarz estradowy Zbigniew Hołdys walczy dziś o to, by się utrzymać  przy życiu z prowadzenia w Warszawie gastronomicznego przybytku o nazwie „Miejsce Chwila”. Tego co on tam oferuje, mimo pewnych starań, nie udało mi się dowiedzieć, natomiast, właśnie dzięki wspomnianemu wcześniej znudzeniu, dowiedziałem się, że owo „Miejsce Chwila” znalazło sie na skraju bankructwa, z tego to mianowicie powodu, że prezes Kaczyński, a więc ktoś kogo swego czasu Hołdys we własnej osobie nazwał „chujem”, nie uznał za stosowne umieścić go w grupie beneficjentów programu pod nazwą „Tarcza Antykryzysowa”. Czemu tak? Bo, jak się okazuje, wprawdzie gastronomiczny biznes Hołdysa własnie przestał zipać, niemniej jednak on sam wyciągnął jakieś sumy z innej –  jak śmiem przypuszczać politycznej – działalności i przychód mu się w ten sposób zrównoważył.

      Zajrzyjmy jednak do Onetu, a stamtąd do tak zwanego „parówkowego” portalu natemat.pl, który uznał za stosowne poinformować świat cały o nieszczęściu jakie spotkało owego wybitnego artystę w związku z bezdusznością tego „chuja” Kaczyńskiego:

      „Sięgam do swoich oszczędności, by nie stracić dorobku 10 lat życia. Każda skarbonka ma jednak dno. Jeśli nic się nie poprawi, zanim do niego dotrzemy, wszystko obróci się w pył. Ale walczymy. Robimy wszystko, by te 7 osób, które z nami pracują, nie zostały na lodzie. Są z nami od lat, na umowach o pracę, i nie wyobrażam sobie, by było inaczej. Mam im powiedzieć, by szukały innej roboty?”

       To jednak nie koniec. Pobawmy się w tych dziwnych czasach dalszą częścią tej kuriozalnej opowieści:

      „Miejsce Chwila jest zbudowana na atmosferze. Personel dobieraliśmy bardzo starannie, tak by wszystko grało. Nie ścigamy się z nikim na szybkość obsługi. Ważny jest klimat, przyjaźni ludzie. Tu jest rodzinna atmosfera. Nie chcę tego stracić.

      Złożyliśmy wszystkie możliwe wnioski, również na udzielenie kredytu w kwocie 5 tys. zł. Na razie niestety nie dostaliśmy ani grosza. Okazało się, że nie łapiemy się na tarczę. Lokal jest częścią mojej firmy, ale ja sam, zupełnie niezależnie, jako artysta, na początku marca wystawiłem fakturę za coś zupełnie innego. I w ten sposób wyszło na to, że firma, w tym knajpa, która była zamknięta od początku miesiąca, miała za duży przychód, by przysługiwała jej tarcza. Choć nie zarobiła ani centa. Swoją drogą kryterium przychodowe samo w sobie jest skandaliczne”.
      [...]
      „Na temat Mateusza Morawieckiego mam bardzo wiele myśli, ale żadna nie jest pozytywna. To mistrz kitu i marketingu, który swego czasu wciskał ludziom kredyty we frankach szwajcarskich , które potem pociągnęły wielu ludzi na dno. Całe szczęście, że nie dałem się w to wtedy wkręcić.

      Teraz sprowadza nieatestowane maseczki, które mogą doprowadzić do tragedii i zakażeń koronawirusem, ale za to robi to największym samolotem , by mieć kolejny telewizyjny obrazek do swojej propagandy. Na temat tarczy mówi, że uratowała 1,5 mln miejsc pracy, a przecież to nieprawda. To tylko liczba błagań o ratunek, a nie dostępnych kół ratunkowych. Małe i średnie firmy toną, a kryteria pomocy są tak zawężone, by tych kół nie rzucać”.

       I teraz coś co z pewnego punktu widzenia robi wrażenie najciekawsze:

       „Żyję na tym świecie już prawie 70 lat i państwo jakoś nigdy dotąd nie przychyliło się do mojego punktu widzenia. Gdy miałem kilkanaście lat, milicjanci gonili mnie na długie włosy . Potem już tylko zmieniały się kwestie sporne”.

       Co do przychylania się przez Polskie Państwo do punktu widzenia Zbigniewa Hołdysa, zamilknę. Gdy chodzi jednak o owe „kwestie sporne”, to powiem, że moim zdaniem pan Zbyszek chciał powiedzieć coś takiego bardziej inteligentnego, tyle że mu nie wyszło i zostajemy z poczuciem pewnego niedosytu. Co do długich włosów natomiast, to każdy z nas, kto pamięta tamte czasy i nosił jak najbardziej długie włosy – bo innych wtedy zwyczajnie nie było –  wie, że bardziej już tropiono obciętych krótko na jeża, a dziś po latach efekt tego jest taki, że  Hołdys to jest bezczelny idiota, tym większy, że za idiotów uważa on wszystkich poza sobą.

       Jest jednak jeszcze coś, bez czego ów tekst by pewnie nie powstał. Otóż skarżąc się na to, że ów „chuj” prezes Kaczyński nie chce go wspomóc finansowo, Zbigniew Hołdys deklaruje co następuje:

      „Zdaję sobie sprawę, że nie jestem w najgorszej sytuacji. Jeśli okaże się, że nie mamy za co żyć, wrócę do koncertowania, o ile mi będzie wolno”.

      Zapewniając że my PiS Hołdysowi artystycznie udzielać się pozwolimy, to jednocześnie, skoro, jak sądzę, mi też wolno, również pozwolę sobie wrócić, tyle że do rozmowy sprzed wielu, wielu lat, kiedy to ten sam Zbigniew Hołdys, komentując sukces przeboju Phila Collinsa „In The Air Tonight”, oświadczył – a ja to słyszałem na własne uszy – że gdyby on miał dostęp do tego typu studia, co ma Collins, to on by takie kawałki robił dzień w dzień. To był PRL, więc sam rozumiem, że nie było łatwo. Dziś nasi artyści – a taki Hołdys z pewnością nie jest tu wyjątkiem – mają dostęp do technicznych możliwości, o jakich Phil Collins w roku 1981 nawet nie śmiał marzyć.

       Zapraszam więc całym sercem. kiedy już wreszcie okaże się, że serce tego „chuja” Kaczyńskiego pozostało zimne jak głaz i gastronomiczny biznes Zbigniewa Hołdysa upadnie, niech on rzeczywiście wróci do muzyki i stworzy coś choćby pozornie na miarę tego czegoś. Już się nie mogę doczekać. Jako pierwszy kupię sobie jego płytę i dam mu się nieco finansowo odkuć.