Arytmetyka spisku, czyli Donald Trump zamyka Nowy Jork

       Pamiętam do dziś jak w czasach, których dziś już mało kto pamięta, rozbił się autokar wiozący pielgrzymów do Lourdes, a może do Fatimy i wszyscy uczestnicy owej pielgrzymki zginęli. Był to czas, kiedy jeszcze był z nami prezydent Lech Kaczyński i to jego decyzją wprowadzona została w całym kraju żałoba. Pamiętam przy tym jednak, jak to w reakcji na ową decyzję pojawiły się głosy, że trzeba być idiotą jak ten Kaczyński, by urządzać narodową żałobę z okazji śmierci 20 osób, podczas gdy każdego dnia znacznie więcej ginie w wypadkach na drogach i pies z kulawą nogą o nich nie myśli.

       Pamiętam jak wówczas czułem całym sobą, że jest coś nie w porządku w tych kalkulacjach i że za nimi w znacznie większym stopniu stoi nienawiść do Lecha Kaczyńskiego niż zwykły ludzki rozsądek, niemniej nie udało mi się sformułować odpowiedniej oceny tego przedziwnego zjawiska. I oto dziś kiedy wszyscy, zgodnie z zaleceniem szczęśliwie nam panującego Prawa i Sprawiedliwości, siedzimy wszyscy w domach i z niepokojem czekamy na dalszy rozwój koronawirusowych wypadków, uzmysłowiłem sobie, że chyba już wiem, czym był spowodowany tamten mój niepokój. Otóż, jak się dowiedziałem, ledwie co wczoraj, na skutek wspomnianej wcześniej zarazy w ciągu jednego dnia zmarło we Włoszech 889 osób, i słysząc to, uświadomiłem sobie nagle, że to jest mniej więcej tak jakby jednego dnia rozbiły się cztery duże samoloty. Z tego co wszyscy wiemy, samoloty się raczej nie rozbijają, a jeśli tak, to niezwykle rzadko, a zatem, ile razy do tego rodzaju zdarzenia dojdzie, cały świat jest mocno poruszony. I w tym momencie pojawia się pytanie: 200 osób, 400 osób, 800? A cóż to takiego w sytuacji gdy w samej Polsce każdego dnia, dzień w dzień, 300 osób umiera na raka, a kto wie ile jeszcze osób ginie w wypadkach drogowych, z powodu zwykłej grypy, starości, czy popełnia z rozpaczy samobójstwa? I tu nagle sobie zdałem sprawę z tego, że życie sobie płynie, ludzie rodzą się i umierają, bilans w ten czy inny sposób się utrzymuje i jesteśmy w stanie ów stan rzeczy zaakceptować, o ile nie wydarzy się coś szczególnego, a więc jeśli nie nastąpi kolejna katastrofa w kopalni i w jej wyniku umrze trzech górników, czy jeśli na świat nie spadnie zaraza i każdego dnia zacznie umierać mniej więcej tyle samo osób, co również każdego dnia umiera z powodu choćby wielopostaciowego glejaka mózgu.

        I w tym momencie zdałem sobie też sprawę z tego, że to o czym mówimy, to coś, co nam ni stąd ni zowąd zostało dodane i to wystarczy, byśmy uznali, że tym razem jednak zupa była za słona, a herbata za słodka. Do czego zmierzam? Otóż bardzo mi by dziś zależało, by udało nam się wreszcie ogarnąć całą tę arytmetykę koronowirusa, w takim kształcie, w jakim ona realnie funkcjonuje. Problem bowiem polega na tym, że w takich dajmy na to Niemczech, gdzie sytuacja jest naprawdę krytyczna, dotychczas zachorowało na korowirusowe zapalenie płuc 57695 osób, z czego niemal siedem tysięcy wczoraj i z czego 433 osoby zmarły, a cały świat staje wobec tego wydarzenia na baczność i nikt nawet nie pomyśli, że w tym samym czasie grubo ponad 80 milionów Niemców, podobnie jak my tu w Polsce, spędza czas w domu i już nie może się doczekać aż ten cały cyrk się wrreszcie skończy i będzie można wrócić do normalnego życia.

        Bo tak naprawdę największy problem – pomijając oczywiście wszystkie nieszczęścia związane z tym, że na pewien czas nasz świat musiał się faktycznie zatrzymać – polega na tym, że my nie mamy bladego pojęcia, o co w tym wszystkim chodzi. Bo że tu w tym wszystkim istnieje drugie, a kto wie czy nie trzecie dno, wie każdy z nas, o ile tylko w pewnym momencie uda mu się zrzucić z twarzy tę śmieszną maseczkę i równie śmieszne i niedorzeczne rękawiczki z rąk. Bo coś tu się zdecydowanie dzieje, skoro cały świat staje w miejscu wobec tego, że we Włoszech na 70 milionów mieszkańców 100 tysięcy zapada na nowy rodzaj grypy, z czego 10 tysięcy umiera, a reszta siedzi zamknięta w swoich mieszkaniach i od czasu do czasu wychodzi na balkon, by zagrać na gitarze i zaśpiewać jakąś piosenkę.

       Pisałem tu już nieco na ten temat, ale ponieważ żyję jak każdy z nas i jestem otoczony światem, którym otoczeni jesteśmy wszyscy, zauważam, że ostatnio doszedłem do miejsca, gdzie ów koronawirus śni mi się po nocach. A to świadczy o tym, że ten dziwny projekt – bo tego że mamy do czynienia z projektem jestem dziś niemal pewien – pochłonął również i mnie. A jednak, jak widać, wciąż walczę i być może w jednym z ostatnich już odruchów chciałbym zwrócić uwagę wszystkich z nas na to, że choć z tej przyczyny, że we Włoszech zmarło właśnie, zupełnie nadprogramowo, 889 osób, jest nam oczywiście wszystkim tak samo przykro, jak z tej przyczyny, że gdzieś na końcu świata z powodu głodu zmarło parokrotnie więcej ludzi takich samych jak my, nie istnieje najmniejszy powód ku temu byśmy nie zaczęli sobie zadawać pytania, o co tu w tym wszystkim chodzi. Bo że w sytuacji gdy mamy do czynienia z czymś w skali historycznej autentycznie drobnym, czyjąś tajemniczą decyzją cały świat staje w miejscu i wszelkie pytania próbujące kwestionować ową zmowę są ściśle zakazane, ja nie mogę jednak nie zadać tego pytania po raz już kolejny: co tu się dzieje?

        I powiem zupełnie uczciwie, że nie jest moją winą, że w sytuacji gdy już naprawdę nie ma na kogo liczyć, pozostaje się uciec do starych dobrych teorii spiskowych. A tu nagle wszystko się nam ładnie otwiera i pojawia się wraz z tym teoria, że podczas gdy sam wirus jest oczywiście autentyczny i ktoś go faktycznie uznał za stosowne wypuścić, to cała ta panika, sprawiająca że, jak już wspomniałem, cały świat stanął, stanowi zupełnie osobny projekt, którego celem jest zapewnienie sobie wystarczająco dużo miejsca na przeprowadzenie akcji oczyszczenia naszego świata z tego całego chłamu, który doprowadził do tego, że nasze czasy stały się niekiedy naprawdę trudne do zniesienia.

          My tu w Polsce jesteśmy w sytuacji wręcz komfortowej, szczególnie po fali najnowszych wydarzeń, natomiast dziś od siebie, jeśli mogę coś zaproponować, bardzo kibicujmy Donaldowi Trumpowi, by dzielnie dotrwał do jesiennych wyborów i je odpowiednio zdecydowanie wygrał.