O kulturze niskiej i niższej

      Jak się własnie dowiedziałem, Hanna Lis –  nie wiem, czy była, czy wciąż jeszcze aktualna – żona Tomasza Lisa, obejrzała w telewizyjnej „Dwójce” transmisję z tak zwanego „Sylwestra Marzeń”, dostała ciężkiej cholery i na Twitterze opublikowała następujący komentarz:

„Sowieci i hitlerowcy wymordowali lwią cześć polskiej inteligencji. Ciąg dalszy nastąpił za komuny. Dzieło domyka towarzysz Kurski. Bez jednego wystrzału”.

       Ponieważ z własnej i nie przymuszonej woli obejrzałem jakieś pół godziny owego koncertu, w dodatku przeplatając owo oglądanie fragmentami zorganizowanej przez telewizję TVN sylwestrowej zabawy na Placu Bankowym w Warszawie, doskonale wiem, o co chodziło Hannie Lis i w pewnym sensie nawet rozumiem jej wzburzenie, nawet w sytuacji, gdy, jak widać, odbiera jej ono rozum. Oglądałem więc to jedną, to drugą zabawę, i nie mogłem się pozbyć wrażenia, że telewizja TVN, choćby nie wiem, jak bardzo się starała, nie jest w stanie przebić Kurskiego, choćby z tego względu, że nie pozwalają jej na to ograniczenia budżetowe. Właściwie wystarczyło parę minut, by zauważyć bardzo wyraźnie, że gdy chodzi choćby o tak zwaną wystawę, to co prezentują obie stacje, to jest niebo i ziemia. Przy tym, co zaprezentowała publiczna telewizja, warszawski koncert robił wrażenie skromnej imprezy w jakiejś wiejskiej remizie strażackiej. Te trzy kamery, pokazujące scenę albo z daleka, albo z bliska, albo ze środka, plus dwie dodatkowe po bokach, tworzyły tak dramatyczną nędzę, że przy niej nawet Sylwia Grzeszczak robiła wrażenie pełnego profesjonalizmu.

       Ale to nie wszystko. Owszem, Kurski przebił towarzystwo reprezentowane dziś przez Hannę Lis nie tylko całą tą oprawą. W Zakopanem bowiem mieliśmy autentyczne rozrywkowe szaleństwo, do którego ani wspomniana Grzeszczak, ani tym bardziej zespół Perfect, ani Edyta Górniak, ani Beata Kozidrak nie byli w stanie zbliżyć choćby na kilometr. I wcale nie chodzi o to, że – tak jak to się wydaje Hannie Lis – Edyta Górniak to rozrywka dla inteligencji, której eksterminację rozpoczęli Hitler oraz Stalin, a z której Kurski już tylko czyści to co pozostało. Gdy chodzi o estradowy profesjonalizm, Edyta Górniak nie jest w stanie się choćby zbliżyć do Zenka Martyniuka i tych wszystkich jego kolegów po fachu, których nazwisk nie mam ani chęci, ani potrzeby pamiętać. Ale też gdyby nawet założyć, że Martyniuk i spółka to estradowe oszustwo, to ono jest tworzone na poziomie, o którym gwiazdy telewizji TVN mogłyby tylko marzyć. A zrozumiemy to w pełni, kiedy zauważymy, że na owej disco polowej estradzie jest tak strasznie silna konkurencja, że tam faktycznie, aby się stać gwiazdą trzeba przynajmniej wymyślić kilka hitów na miarę „Ona tańczy dla mnie”, czy „Przez te oczy zielone”, a daję słowo, że to nie jest ani w jednym procencie tak proste, jak napisanie piosenki typu „Idź precz”, gdzie wystarczy zerżnąć parę riffów od któregoś z lokalnych zespołów ze Stanów, czy z Belgii.

      No i jeszcze coś. Nie jest to dla mnie wiadomość dobra, bo ja bym oczywiście wolał, żeby ludzie, których spotykam na ulicy i uważam za osoby sympatyczne, grzeczne i inteligentne i które w dodatku na takie wyglądają, słuchały Nicka Cave’a, Johna Coltrane’a, czy z większą przyjemnością niż „Ranczo”oglądały serial „The Office”, a kina wyświetlające polskie komedie omijały szerokim łukiem. Niestety tak nie jest. Niestety jest tak, że z jakiegoś nieznanego mi powodu, owi ludzie, których uważam za inteligentnych, grzecznych i miłych mają głęboko w nosie  to co ja uważam za sztukę i dobrze jeśli oni przynajmniej od czasu do czasu czują, że jeśli rozrywka służy wyłącznie do zabawy, to lepiej się bawić przy Golcach niż przy zespole Boys.

        Nie wiem, czego słucha Hanna Lis, nie wiem, jakie filmy ona lubi oglądać i nie mam pojęcia co ona sądzi o książkach Olgi Tokarczuk wtedy, gdy nikt nie patrzy i nikt nie słucha. Niewykluczone, że gdy chodzi o wybory estetycznie, ona i ja jesteśmy sobie nawet dość bliscy. Natomiast nie ulega dla mnie najmniejszej wątpliwości, że jeśli ona faktycznie słucha Nicka Cave’a i śmieje się oglądając „Fawlty Towers”, to wyłącznie dlatego, że ktoś jej powiedział, że tak wypada. A poza tym ona jest po stokroć głupsza i pozbawiona gustu od najgłupszej parki podskakującej wczoraj w Zakopanem w rytm piosenek tej jakiejś Oreiro. A wiem to stąd, że jakimś cudem udało mi się trafić na ten jej kuriozalny wpis na Twitterze.