We Love Hate

     Parę dni temu zamieściłem tu tekst zatytułowany „I Love Hate”, w którym zwróciłem uwagę na eksperyment prowadzony przez Wojciecha Jabłońskiego, politologa z Uniwersytetu Warszawskiego niegdysiejszego komentatora stacji TVN24, gdzie ów Jabłoński publikuje na Twitterze najbardziej podłe komentarze skierowane przeciwko Prawu i Sprawiedliwości, tym samym prowokując dodatkowy internetowy hejt. Z tego co udało mi się znaleźć w Sieci wynika, że Wojciechowski prowadzi ten swój projekt badawczy już od kilku lat, a jego ostatecznym celem jest publikacja książki a temat hejtu właśnie.

      W pierwszej chwili, gdy wpadłem na twitty Jabłońskiego, pomyślałem, że może i ta akcja ma jakiś sens, jednak już po chwili, widząc, że poziom plugastwa wylewający się z owego projektu jest zbyt duży, zbyt gęsty, a przede wszystkim zbyt długotrwały, by go choćby w miarę przytomny umysł mógł tolerować, uznałem, że to co robi Jabłoński kwalifikuje się jednak jako albo psychiczna choroba, albo świadome przestępstwo, no i napisałem ten swój tekst.

      By zilustrować to co się tam dzieje wrzuciłem kilka komentarzy jednego z fanów Jabłońskiego i uznałem, że sprawa jest zamknięta. Tymczasem ledwo co wczoraj Jabłoński przebił kolejny sufit i, jak sądzę wreszcie osiągnął swój ostateczny cel, tym razem jednak – i to jest ów przykry powód, dla którego piszę dziś te słowa – dzięki żywej współpracy tak zwanych „naszych”. Otóż proszę sobie wyobrazić, że znalazł Jabłoński gdzieś w sieci niewyretuszowane zdjęcie śp. Lecha Kaczyńskiego w trumnie, opublikował je z szyderczym komentarzem „Niosła go Polska”... no i się zaczęło, tym razem jednak, obok oczywistych zachwytów ze strony prostego antypisu, życzenie śmierci skierowane w przeciwną stronę:

 „Jestem prorokiem. Odjebią tego cwela. Zobaczycie! I chuj mu w ryj”.

„Brałeś pod uwagę próbę samospalenia? Może wtedy ktoś dostrzeże takiego świra”.

„Do takich jak ty powinno się strzelać w łeb bez wyroku sądowego, chory pojebie”.

„Jesteś kurwą”.

„Jesteś siusiakiem bo chuj brzmi zbyt dumnie. Wal się na ryj”.

„Szkoda, że Jabłoński nie leciał tym Tupolewem, byłaby to korekta błędu jego matki, która nieopatrznie dała mu się urodzić”.

„Wyszły z ciebie ruskie korzenie którego dziad i baba na czołgach sowieckich do Polski wjechali więc skoro masz dostęp do takich zdjęć to pokaż też swoje z nieletnimi chłopcami których nazywasz pukaweczki ty pedrylu”.

„Jesteś zwykłym ścierwem psycholu. Jeszcze będziesz skomlał”.

„Jak wyciągniesz kopyta to co niedziela będę przychodził na cmentarz i będę szczał na twój grób”.

„Jabłoński ty skurwysynie pierdolony”.

„Jesteś śmieciu gównojadem”.

„Oszołomie pierdolony, obyś się udławił zgniłą kiełbasą”.

„Co za kanalia! Ja liczę aż Ty debilu statystycznie wpadniesz pod samochód i będziesz zdychał powoli”.

„Ciebie gościu też poniosą kiedyś, ale myślę że raczej Lucyfer na łopacie będzie Cię do pieca kremacyjnego w piekle wrzucać...”.

      I tak dalej i tak dalej, przez cały Boży dzień. Co na to Jabłoński? On oczywiście jest cały w skowronkach. Nie dość że przekazuje dalej do Sieci każdy ten bluzg, to jeszcze na większość z nich odpowiada w sposób jeszcze bardziej prowokacyjny, z autentyczną radością, co widać choćby na przykładzie odpowiedzi na ostatni z przytoczonych przeze mnie komentarzy: „I o to mi właśnie chodzi. Sam Lucyfer, mówisz?”

      ...a my, durnie, podskakujemy tak jak on nam zagwiżdże.

      Ktoś mi powie, że niepotrzebnie się napinam, bo to jest Internet i tam nigdy ani nie było inaczej, ani nie będzie. I owszem, ja to wiem, natomiast chodzi mi o to, że bardzo bym chciał, żebyśmy akurat w tym udziału nie brali, a jak już to, żebyśmy się przynajmniej przy tym nie podpisywali nickiem „PiS4Ever”.