Czy maseczka Hanibala Lectera to gustowne rozwiązanie na czas powolnego wychodzenia z pandemii

      Niekoniecznie się chwaląc, pragnę przypomnieć, że pewnie jako pierwszy w ogóle przedstawiłem prognozę mówiącą, że zanim nadejdzie dzień 10 maja, w Polsce dojdzie do takiego koronawirusowego rozprężenia, że gdy tylko pojawi się w pobliżu ktoś, kto wspomni o jakimkolwiek zagrożeniu, narazi się na bardzo wysoko uniesione brwi. Myślę więc, że dziś, gdy mija pierwszy tydzień od czasu gdy premier Morawiecki wspólnie z ministrem Szumowskim ogłosili, a tygodnik „Newsweek” przedstawił jednego z nich jako zapijaczonego menela, że po niedługiej przerwie można już będzie wchodzić do parku, lasu, oraz kościoła, większość z nas zauważyła, że wokół nie dość że ludzie pojawili się w ilościach niespotykanych nawet przed pandemią, to znaczna część z nich nawet nie zadaje sobie trudu, by zakładać na nos te idiotyczne maseczki. Mało tego. Spostrzegliśmy też pewnie, że nie dość że z naszych ulic zniknęły te straszne radiowozy ostrzegające przed wyjściem z domu, to w okolicy nie widać jednego marnego policjanta, który by uznał za stosowne to bezhołowie poskromić.

       O czym to świadczy? A o tym mianowicie, że cały ten dziwny projekt powoli zdycha, i to wcale nie tylko tu u nas. Ktoś najwidoczniej uznał, że mission has been accomplished i sprawa zaczyna być stopniowo zamykana. Ktoś powie, że to co ja tu piszę to kompletny absurd, a to z tego choćby względu, że oto właśnie w Polsce zmarło kolejnych 40 osób – gdyby ktoś myślał, że w ogóle, to nieśmiało przypominam, że na koronawirusa – a w ciągu zaledwie jednej doby na tego samego koronawirusa zachorowało niemal czterysta dodatkowych osób. Oczywiście ta myśl zostanie natychmiast pochwycona przez wszystkich szczególnie ostatnio nakręconych przeciwników organizowania majowych wyborów, którzy powiedzą mi, że jeśli chcę brać na swoje sumienie krew niewinnych, którzy zachęceni propagandą telewizji TVP Info, zgodzili się wziąć w nich udział, to droga wolna. Hmmm...

          Tu może jednak pewna dygresja. Ja, mimo braku podstawowych umiejętności matematycznych, nie mogłem ostatnio nie zauważyć, że problem związany z przyswajaniem liczb i ich wzajemnych relacji jest znacznie poważniejszy niż nawet mnie się wydawało. Otóż w telewizorze pewien popularny dziennikarz, słysząc wiadomość, że od nowego tygodnia w kościołach i sklepach będzie można umieścić jedną osobę na 15 metrów kwadratowych, w swojej relacji podał, że tych osób może być maksymalnie 15 na metr. Ponieważ on tę informację powtórzył dwukrotnie, co musiało świadczyć o tym, że nie poszło o zwykłe gapstwo, jego wypowiedź nagrałem, zamieściłem na Facebooku z odpowiednim szyderczym komentarzem i proszę sobie wyobrazić, że niemal nikt się tym nie zainteresował. Pomyślałem sobie zatem, że nawet wśród nas, osób z pozoru dość przytomnych, kwestia liczb pozostaje nieodgadnioną zagadką, a więc czy mówimy o piętnastu na jeden, czy o jednym na piętnastu, to nie ma najmniejszego znaczenia, bo ostatecznie i tak pozostaje zaledwie jedynka i piętnastka.

        A w tej sytuacji, od razu pomyślałem sobie, że jest bardzo prawdopodobne, że fakt iż tak zwana opozycja wciąż wierzy w to, że ta ich cała gadka o ewentualnym stanie klęski żywiołowej, czy wręcz stanie wyjątkowym, jest w stanie zmienić faktyczny stan rzeczy, wynika bezpośrednio z tego, że oni zwyczajnie nie rozumieją, jaka jest różnica między owym symbolicznym już jednym na piętnaście, a piętnastoma na jeden. W tej więc sytuacji postanowiłem, że może przedstawię najnowsze dane dotyczące epidemii koronawirusa na świecie i w Polsce w liczbach prostych i możliwie jednoznacznych, z nadzieją, że może w ten sposób część z nas przynajmniej zrozumie, że poruszamy się w oparach szaleństwa, z którego najwyższy już czas wyjść.

        Oto proszę sobie wyobrazić, że podczas gdy dotychczas w Stanach Zjednoczonych na jeden milion mieszkańców zachorowało 2768, a zmarło 156 osób; w Hiszpanii analogicznie zachorowało 4700 i zmarło 482; we Włoszech 3192 i 430; we Francji 2449 i 341; w Niemczech 1850 i 69; w Wielkiej Brytanii 2113 i 287; w Belgii 3822 i 576; w Holandii 2132 i 250; w Szwajcarii 3313 i 184; w Portugalii 2236 i 84; w Irlandii 3683 i 205; w Szwecji 1739 i 213; w Austrii 1673 i 59; w Danii 1417 i 70; w Norwegii 1373 i 37; w Finlandii 793 i 32; w Luksemburgu 5903 i 136; w Islandii 5243 i 29; w Estonii 1210 i 35; w Słowenii 660 i 38... no i wreszcie – a to już jako ciekawostka – Wyspa Man, marzenie każdego porządnego liberała: 3622 zarażonych na milion, w tym 212 zmarłych, to w tym momencie mamy Polskę, duży europejski kraj, w samym środku kontynentu z 288 zarażonymi na milion mieszkańców, w tym 13 którzy zmarli. Przypominam, na milion!

      Przepraszam bardzo, ale skoro na milion Polaków zmarło 13 osób, to o czym my rozmawiamy? Wczoraj w telewizji poseł od Kukiza poinformował o tym, że fińscy naukowcy stwierdzili, że wirus atakuje nawet z dziewięciu metrów! Jak bardzo trzeba być zaczadzonym w swojej desperacji, żeby nie dość, że wciąż pleść coś o śmiertelnym zagrożeniu, to jeszcze za stan owego zagrożenia obwiniać polskie władze, z Premierem, Ministrem Zdrowia i oczywiście Prezesem na czele.

      Ktoś mi powie, że to są wyniki zafałszowane ze względu na brak testów. Na ten argument mógłbym najprościej oczywiście szyderczo odpowiedzieć, że jak rozumiem, te brakujące testy to w 100 procentach ukryty koronawirus, ale powiem coś lepszego. Otóż skoro ów brak testów tak poprawia sytuację, czemu z tego naszego patentu nie skorzystały takie kraje jak Niemcy, Szwajcaria, Portugalia, czy Dania? Ich epidemiologiczna sytuacja w żaden sposób by się nie zmieniła, ale za to o ile lepiej by się poczuli? Tymczasem teraz muszą się zadręczać myślą, że tacy byli piękni, nagle coś po drodze spieprzyli i teraz muszą się jak głupi trząść o swoje zdrowie.

        Jak sądzę zresztą, to jest pierwszy powód, dlaczego oni się tak strasznie rzucają o to, że my chcemy sobie w najbliższych tygodniach wybrać prezydenta.