O pięknej Miriam i dobrym proroku Mahomecie

Nie umiem zgadnąć, czy czytelnicy tego bloga wiedzą, kim jest Miriam Shaded, a zatem myślę, że nie zaszkodzi na początek dzisiejszego niedługiego tekstu wrzucić kilka słów opisu. Otóż Miriam Shaded to jest urodzona w Polsce córka Polki, pewnej łódzkiej artystki, oraz Syryjczyka, pastora tak zwanego Kościoła Dobrego Pasterza, przewodniczącego Rady Starszych w Kościele Reformowanym, oraz założycielem misyjnej organizacji o nazwie Ruch Nowego Życia. Mimo tej historii, to że część z nas w ogóle kojarzy nazwisko owej Shaded wynika z tego, że jest ona bardzo często prezentowana we wszystkich możliwych telewizjach, gdzie rzuca się w oczy dzięki z jednej strony swojej egzotycznej i nadzwyczaj śmiało eksponowanej urodzie, a z drugiej bardzo silnemu zaangażowaniu przeciwko islamskiej religii i kulturze, co w wykonaniu osoby o jak by nie było islamskich korzeniach musi robić wrażenie.

Występuje więc owa Miriam w mediach od lewej strony politycznej sceny do prawej, do których jest niezwykle chętnie zapraszana, i robi wrażenie jakby jej jedyną misją było wytłumacznie na Polakom, że islam to religia oparta wyłącznie na zbrodni. Ona sama jest szefem fundacji o nazwie „Estera”, której statutowym celem jest pomoc chrześcijanom w Syrii, jednak z dostępnych powszechnie informacji wynika, że jedynym efektem owej działalności było jak dotychczas sprowadzenie do Polski 52 syrysjkie rodziny, z których dziś już wszystkie wyjechały do Niemiec, do Szwecji, czy czort ich wie, gdzie. A zatem, wygląda na to, że poza komentowaniem w mediach tak zwanego kryzysu imigracyjnego z punktu widzenia kogoś kto islam zna i nim gardzi, publiczna działalność Miriam Shaded praktycznego sensu nie ma.

A jednak ona wciąż się raz na jakiś czas pojawia i, prezentując swoje orientalne wdzięki, opowiada nam, jak to wszelkie próby ucywilizowania islamu musza się skończyc porażką z tego względu, że owa religia z samej swojej zasady jest nastawiona na terror i zniszczenie wszystkiego co obce.

I chętnie to powtórzę, wcale nie jest tak, że głos owej Miriam jest wykorzystywany wyłącznie przez publiczną telewizję w celu udzielenia propagandowego wsparcia antyemigracyjnej polityce rządu Beaty Szydło. To oczywiście też, jednak nie wolno nam zapominać, że ona te swoje szczególne poglądy głosi we wszystkich mediach, nie wyłączając z tego telewizji rodziny Walterów. Ona tam jest równie częstym gościem, jak Marian Piłka, ksiądz Sowa, czy Waldemar Kuczyński. Według jakiej logiki, jakiego zamiaru, jakiego planu – wie to tylko wspomniany wcześniej czort.

I oto proszę sobie wyobrazić, że w tych dniach trudnych dniach, gdy wszyscy wciąż jesteśmy pod wrażenie ataku w Londynie, Miriam Shaded zostaje zaproszona do jednej z telewizji i już nie ogranicza się do objasniania nam prawdziwej natury islamu, ale zabiera się bezpośrednio za samego Proroka i ogłasza, że to „morderca, zboczeniec i pedofil”.

Wielu z nas z pewnościa pamięta sprawę Salmana Rushdiego, brytyjskiego autora indyjskiego pochodzenia, który swego czasu wydał powieść zatytułowaną „Szatańskie wersety”, w której wprawdzie bezpośrednio nikogo nie obraził, natomiast zaproponował narrację, która nie spodobała się islamskim teologom i przez to został zaocznie skazany na śmierć. W związku z owym wyrokiem, Rushdie został obięty ścisłą ochroną i do dziś gdzieś w Nowym Jorku wiedzie z jednej strony życie niezwykle zasobne, a z drugiej w publicznej świadomości funkcjonuje jako ktoś, dla kogo każdy dzień może być dniem ostatnim.

Co tam jednak Rushdie? Oto niedawno wpadła mi w ręce najnowsza, wybitnie rozszerzona edycja słynnego albumu duetu Byrne i Eno pod tytułem „My Life in a Bush of Ghosts” i okazuje się, że również i tym razem autorzy nagrania nie zdecydowali się umieścić na nim utowru „Qu’ran”, który już przy pierwszej okazji, niemal 40 lat temu, na żądanie którejś z londyńskich organizacji muzułmańskich został z projektu usunięty ze względu na wykorzystanie w nim fragmentu jakiejś muzułmańskiej modlitwy. Tak oto działa świadomość potęgi uczuć religijnych i strach przed ich obrazą.

I oto dziś w Polsce mamy ową Syryjkę, która nie patyczkując się z nikim i z niczym ogłasza, że „Mahomet to morderca i pedofil”. Przepraszam bardzo, ale co to się dzieje? Czemu ta cizia wciąż jeszcze chodzi po świecie z głową na karku, czemu nie została jeszcze objęta ochroną policji, czemu wreszcie nasze media z taką nomnszalancją nagłaśnieją jej słowa? Czyżby poszło o to, że nie ma takiego Araba na świecie, choćby i z najostrzejszym mieczem, którego serce by nie stopniało na widok jej pięknej twarzy? A może oni faktycznie czują do Polski niewytłumaczalną słabość? To jest oczywiście ponury żart. A może zatem chodzi o co innego? Może rzecz polega na tym, że tam się toczy jakaś gra, której Miriam Shaded jest zaledwie częścią, w której dla nas zarezerwowana została wyłącznie rola kibiców i nam nic ani do jej reguł, ani sensu, a nawet faktycznego przebiegu? Czy to nie jest tak, że to całe zamieszanie nie ma kompletnie nic wspólnego z jedną czy drugą religią i wojną kultur, ale normalnie, jak zawsze chodzi o forsę, a ten cały Mahomet to jest wyłącznie nic nieznaczący pretekst? Aż się boję o tym pomyśleć.

Już pojutrze w Bytomiu startują dwudniowe targi książki „Rozetta”. Wydarzenie odbywać się będzie w pięknej Hali na Skarpie w pobliżu stadionu słynnych niegdyś Szombierek Bytom. W zapowiedzi, poza książkami, całe mnóstwo atrakcji, o których można poczytać na stronie www.rozetta.pl. Jednakczesnie zachęcam do zaglądania na stronę www.basnjakniedzwiedz.pl i kupowania moich książek.