Wznosimy je do Pana...

Ciocia, o której wspomniałem w poprzednim wpisie spotkała niedawno swoją koleżankę, której nie widziała od czasu jak ta z jakiegoś powodu wyjechała z Katowic. Spotkała ją i sobie szły rozmawiając. W pewnym momencie ta pani spytała moja ciocię, czy ona nie wie, gdzie jest grób Krystyny Bochenek, bo ona by tam chciała zajść i zapalić jej świeczkę. Ciocia jej powiedziała i wtedy jej koleżanka się zadumała i powiedziała coś w stylu: „Powiedz mi, dlaczego on ją zabił?”

Ciocia zgłupiała. „Kto?” spytała. A na to koleżanka odpowiedziała: „Jak to, kto? Kaczyński. Powiedz mi, czemu on ją wziął do tego samolotu? Czemu kazał jej ze sobą lecieć? Czemu ją zamordował?” Moja ciocia jest osobą niezwykle delikatną, więc jedyne co przyszło jej do głowy w tej sytuacji, to to, że jeszcze nie wiadomo jak to było, i że śledztwo trwa i takie tam. Koleżanka jednak już była na tyle poruszona, że nie chciała zmienić tematu, a więc od razu powiedziała, że ona ma nadzieję, ze moja ciocia nie słucha Radia Maryja… I znów – takie tam. Ciocia próbowała zmienić temat, ale już się nie dało. Więc to sobie rozmawiały, a jej koleżanka się stopniowo nakręcała, i tak to szło. Aż wreszcie padło to zdanie: „Powiedz mi, czemu ja ich tak nienawidzę?

Moje dzieci własnie wróciły z wizyty u swojego dziadka, a mojego teścia. Mówią mi, że on – tak jak to robi właściwie niemal za każdym razem – od samego początku chciał rozmawiać o Jarosławie Kaczyńskim. On wie, że my głosujemy na PiS i to mu nie daje spokojnie żyć. Wszyscy znajomi, z którymi wciąż chce mieć coś wspólnego, nienawidzą Kaczyńskiego. Z tymi, którzy Kaczyńskich zawsze lubili, zerwał już dawno wszelkie kontakty. Ile razy moje dzieci przyjdą do niego na wizytę, on chce rozmawiać tylko o tym, jak on nienawidzi Kaczyńskiego. Kiedy zginął Prezydent, mój teść przez kilka dni się bardzo męczył. To jest w gruncie rzeczy bardzo dobry człowiek, więc czuł i wstyd i żal, ze on tak źle myślał o Lechu Kaczyńskim, zwłaszcza, że – jak nam opowiadał – w piątek przed katastrofą w Smoleńsku, miał długą rozmowę z pewnym swoim kolegą i „naprawdę sobie porozmawialiśmy”. A więc miał kłopot. Później przez parę dni, mówił nam, że on teraz widzi, że ten Prezydent jednak kochał swoją zonę… i znów takie tam. Ale wraz z Wawelem wszystko wróciło do normy. Dziś mój teść spotyka się z moimi dziećmi i pyta trochę ich, a trochę sam siebie: „Powiedzcie mi, czemu ja go tak nienawidzę?”

Moja ciocia, jej koleżanka i mój teść są mniej więcej w podobnym wieku. Według ocen socjologów, to oni stanowią typowy elektorat Jarosława Kaczyńskiego i PiS-u. Nie wiem, czy koleżanka mojej cioci jest osobą wykształconą, ale jak idzie o teścia i o samą ciocię, to owszem – on jest inżynierem, a ona magistrem ekonomii. Właściwie, gdyby miało się okazać, że koleżanka jest wykształcona gorzej, mielibyśmy kłopot dodatkowy. Moja teściowa nie żyje od piętnastu lat. Była, podobnie jak my, bardzo zaangażowanym, członkiem Porozumienia Centrum, jedyną osobą w swojej rodzinie, która przeciwko w wyborach 1990 roku głosowała przeciwko Mazowieckiemu. Dziś, mój teść, który ja tak bardzo kochał i wciąż kocha tak, że nie może o niej przestać myśleć choć na jeden dzień, wciąż powtarza, że on jest pewien, ze ona by Kaczyńskiego nienawidziła tak jak on.

We wtorek – dał mi dzień spokoju – zadzwonił mój ukochany brat. Spytał mnie, co słychać. Powiedziałem mu, że czuję się marnie. Na co on – że jeśli idzie o niego, on jest w siódmym niebie. Pożartowaliśmy sobie trochę, a więc on mi powiedział, że skoro on na mnie z bólem serca zagłosował, kiedy startowałem w konkursie na blog roku, to ja dziś też mógłbym się ucieszyć z jego wygranej i z jego radości. Powiedziałem mu, że cieszę się, że jest szczęśliwy. I tym razem udało się uniknąć awantury. Mój brat mnie nigdy nie pyta, czemu on nienawidzi Kaczyńskiego. On powtarza, że gdyby miał okazję, to by go osobiście powiesił.

Najmłodsza Toyahówna jest wciąż poza systemem, tyle tylko, że bardzo jej się nie podoba Komorowski, natomiast lubi Poncyliusza, Migalskiego i pewnego gitarzystę, którego nazwiska nie znam. Co do mojego syna i starszej córki, ich zaangażowanie na rzecz Jarosława Kaczyńskiego jest takie, ze na wspomnienie niesprawiedliwości, jaka się dokonała w minioną niedzielę, oni się autentycznie wzruszają. Domyślam się, że w podobnym stopniu, jak ci młodzi wypowiadający się przed kamerą Ewy Stankiewicz w filmie Solidarni2010. Choćby jak ta dziewczynka, która opowiada, że rodzice ją przywieźli do Warszawy, żeby oddała szacunek Prezydentowi, bo ją kochają. Prosiła ich i oni ją przywieźli.

Dziś dowiaduję się, że Rosjanie odesłali właśnie rodzinie poległego w Smoleńsku Przemysława Gosiewskiego „garnitur, buty, koszulę i bieliznę, w które miał być ubrany [Gosiewski (dla tych bardziej wykształconych Edgar)] do trumny”.

Boże Kochany, jak ten czas leci!