Czy aborcja życia dziecka poczętego w wyniku in vitro jest OK?

      Od czasu gdy na zakończenie kampanii władza postanowiła uraczyć nas tak zwanymi „Taśmami Neumanna”, z każdym kolejnym dniem czekam aż tym razem druga strona spróbuje ową zagrywkę przebić czymś naprawdę mocnym i nieoczekiwanym, i choć do ciszy wyborczej pozostały już tylko dwa dni, plus sobota dla „Gazety Wyborczej”, obawiam się, że na Neumannie ta zabawa się jednak skończy. Wprawdzie wczoraj stacja TVN24 próbowała coś wspominać na temat, przyznaję, że dość zagadkowego pęknięcia balonika pod nazwą „Podkomisja Macierewicza”, no ale niemal w tym samym momencie, zamiast trzymać się tematu i go nieco podrążyć, panowie redaktorzy zaczęli przynudzać na temat wraku tupolewa, którego Jarosław Kaczyński miał Rosjanom odebrać, a ten tymczasem wciąż leży w tej podłej ziemi, i problem się zwyczajnie rozmył. Oczywiście jest szansa, że oni dziś czy może jutro ujawnią jakieś materiały, z których wyniknie, że owa podkomisja to od pewnego przynajmniej czasu zwykły humbug, nakręcany przez ludzi, którzy gdzieś tam w pewnym momencie sami się zapędzili w kozi róg, a potem już nie wypadało im się przyznawać do tej klapy, no ale nawet jeżeli, to będzie to i tak dużo za późno, bo ludzie już zdążą podjąć wyborcze decyzje. Poza tym, przepraszam bardzo, ale kogo dziś obchodzi ten samotny, biedny, nagi wrak, gdy już nie tylko Bank Światowy chwali Polski sukces, ale nawet niemiecki „Die Welt” informuje, że to czego się nie udało zrobić Donaldowi Tuskowi, zrobił  „nacjonalista” Kaczyński?

       A zatem to już chyba faktycznie koniec. A świadczyć o tym paradoksalnie może fakt, że owa cisza nie jest tak do końca ciszą, bo w rzeczy samej można usłyszeć to tu to tam jakieś pomruki, które by świadczyły, że oni jeszcze próbują reagować. O co chodzi? Otóż mam tu na myśli dość często ostatnio powtarzane narzekania, że Prawo i Sprawiedliwość chce całkowicie zakazać stosowania metody in vitro, a tym samym zgotować prawdziwe nieszczęście polskim rodzinom, które tak bardzo pragną mieć dziecko i tak okropnie cierpią z tego powodu, że go mieć nie mogą. Temat ten pojawił się podczas przedwyborczej debaty w studio TVN24, gdzie praktycznie wszyscy jej  uczestnicy, z wyjątkiem przedstawiciela Prawa i Sprawiedliwości, oraz Krzysztofa Bosaka, który jak sądzę bardziej tu reprezentował siebie, niż choćby tego starego satyra, swojego szefa, rwali sobie włosy z głowy i wylewali rzewne łzy nad sytuacją owych kobiet, które są tak strasznie pokrzywdzone przez los i nieludzkie rządy PiS-u. Doszło wręcz do tego, że posłanka Leszczyna wspomniała o „szacunku dla ogromnej potrzeby posiadania dzieci”, a prezes Kosiniak-Kamysz ze wzruszeniem ściskającym mu gardło opowiadał o swojej ledwo co narodzonej córeczce Zosi.

       Już w kolejnym dniu stacja TVN24 zaprosiła do siebie niesławną posłankę Muchę, która komentując słowa ojca Prezydenta, kandydata Jana Dudy na temat „eksperymentalnego” charakteru wspomnianej metody, łamiącym się ze wzruszenia głosem zawołała:

„To obraża ludzi, którzy zostali zmuszeni do tego, żeby skorzystać z tej procedury. To jest dla wielu par jedyny sposób, żeby mieć dziecko. Uważam, że to jest nieludzkie, żeby piętnować tych ludzi, którzy dzięki procedurze in vitro mogą mieć dzieci, żeby, co gorsza, piętnować te dzieci”.

      W tej sytuacje pozwolę sobie na pewien komentarz. Kiedy we wspomnianej wcześniej debacie pojawił się temat in vitro, został on jednoznacznie połączony z kwestią dzietności, której poziom wciąż jest w Polsce dramatycznie niski, z taką oto sugestią, że jedną z tego przyczyn jest to, iż koszta owej procedury nie są finansowane z budżetu państwa. Zdaniem kandydata Zandberga, jedna czwarta polskich par jest bezpłodna i – pomijając już kwestie szacunku dla ludzkich pragnień – aby rodziło się więcej dzieci, należy koniecznie umożliwić owym parom darmowe zabiegi in vitro. Bez tego, Polska się już niedługo wyludni.

      Otóż przepraszam bardzo, ale kiedy słyszę, jak ludzie tacy jak Zandberg, Mucha, czy Leszczyna, że już nie wspomnę o prowadzącej program Monice Olejnik i tym całym Kajdanowiczu, a więc ci sami, którzy w zupełnie innych dekoracjach wznoszą hasła typu „Aborcja to nie zło”, „Pierdolę, nie rodzę”, „Stop piekłu kobiet”, „Aborcja dobra dla kobiecej psychiki”, „Moja cipka nie wasz interes”, „Chcecie dzieci, rodźcie sami”, „Aborcja jest OK”, „Moje jajniki, wasze klęczniki”, „Podziemie aborcyjne dziękuje”, „Zakaz aborcji to tortury”, „Zajmijcie się ciałem Chrystusa”, nagle zaczynają załamywać ręce nad tym, że w Polsce rodzi się za mało dzieci, a winę za to zrzucają na nasze „kościelne gusła”, to ja się pytam, czy oni są tylko bezczelni, czy może zwyczajnie obłąkani. Od kilku lat oni wszyscy stoją na czele krucjaty, której jedynym celem jest doprowadzenie do tego, by można było zupełnie bezkarnie mordować dzieci, które po to przyszły na świat, by w nim żyć, a teraz nagle chcą, byśmy uwierzyli, że im bardzo zależy na tym, by tych dzieci było jak najwięcej? Oto ludzie, którzy jeszcze niedawno biegali po ulicach polskich miast z wieszakami, jako rzekomym narzędziem wyzwolenia polskiej kobiety, której „obłąkana” ideologia pro-life każe rodzić, ludzie którzy jeszcze niedawno szydzili z par, których dzieci obsrywają wydmy we Władysławowie, ludzie którzy jeszcze tak niedawno prowadzili kampanię na rzecz tak zwanych wyzwolonych kobiet i mężczyzn, które zamiast życia w tradycyjnej rodzinie wybierają związki homoseksualne i do życia w tych związkach zachęcają nawet bardzo małe dzieci... i oni dziś nie stąd ni zowąd krzyczą, jakie to nieludzkie, że niejaka „katoprawica” w tak nieludzki sposób nie pozwala kobiecie rodzić?

       Na to ja mam do nich wszystkich już tylko jeden apel: odpieprzcie się może od nas raz na zawsze! Skoro już raz uznaliście, że cywilizacja śmierci jest taka inspirująca, to trzymajcie się jej do końca waszego zafajdanego życia i proszę, nie udawajcie, że we wspomnianym życiu podoba się wam coś więcej niż życia tego atrakcje.

       Za trzy dni wybory i jeśli ktokolwiek liczy na to, że z tym wieszakiem w jednej ręce, a dziecięcymi bucikami w drugiej, wzbudzi sympatię polskich rodzin, może równie dobrze te buciki wsadzić sobie w gardło, a wieszak zacisnąć na szyi.