O brązowej tęczy na poważnie

      Niedługo zostanie zaprzysiężony nowy parlament, nowy rząd wznowi swoje prace, zapewne rozpocznie się realizacja zapowiedzianych na pierwsze sto dni zmian i to oczywiście tworzy wokół nas bardzo pozytywny nastrój. W międzyczasie dowiadujemy się, że Platforma Obywatelska znalazła się na progu rozpadu i jest całkiem niewykluczone, że już za chwilę Prawo i Sprawiedlwość nie tylko powiększy swoje zdobycze sejmowe, ale również uzyska odpowiednią większość w Senacie. Z Senatu też zresztą dochodzi nas nadzwyczaj ciekawa informacja, że senator Gawłowski nie będzie musiał po raz drugi tracić immunitetu, ponieważ już go raz utracił i to z punktu widzenia organów ścigania zupełnie wystarczy. A to tym bardziej sprawia, że przyszłość rysuje się jak najbardziej pozytywnie.

      Tymczasem jednak dzieją się rzeczy, które każą się nam obawiać, że choć to wszystko jest oczywiście bardzo ciekawe, jeśli się nie załatwi pewnych kwestii natychmiast, tego co przed nami możemy zwyczajnie nie wytrzymać. Oto ledwie wczoraj grupa osób związanych z projektem o nazwie LGBT, rzekomo dla uczczenia rocznicy ogłoszenia kardynała Wojtyły papieżem, pod słynnym papieskim oknem w Krakowie zorganizowała – a ja rozumiem, że za zgodą prezydenta Majchrowskiego –  hałaśliwą dyskotekę. Księdza, który wyszedł do tęczowych imprezowiczów potraktowano jak gówno, wyszydzono i wyproszono. Policja nie interweniowała.

       Również wczoraj, pod budynkiem Sejmu zgromadziła się grupa agresywnych działaczy protestujących przeciwko procedowanej przez posłów antypedofilskiej ustawie, którzy w pewnym momencie zaatakowali wychodzącą z budynku posłankę Pawłowicz, obrażając ją przy pomocy okrzyków i gestów, w taki sposób, że gdyby nie towarzysząca jej ochrona policji, ona miałaby prawdopodobnie problem z opuszczeniem terenu. Tu również działania policji ograniczyły się jedynie do osłonięcia Pawłowicz przed atakiem wściekłego tłumu.

       Dziś czytam, że w jednej ze szkół podstawowych w Szczytnie, wśród dwunastoletnich dzieci przeprowadzono obowiązkową ankietę, gdzie owe dzieci miały odpowiadać na pytania typu: „Czego obawiasz się najbardziej podczas uprawiania seksu?”. Jak się okazuje, ankieta została przygotowana przez niezidentyfikowaną firmę z Krakowa, a przeprowadzona na polecenie Urzędu Miejskiego w Szczytnie. Z tego co czytam wynika, że tu również policja nie interweniowała.

       No i wreszcie hit dnia. Oto w Szkole Podstawowej nr 7 w Poznaniu opiekująca się uczniowskim samorządem mgr Monika Kasprowicz, zaordynowała, że w dniu 24 października w szkole odbędzie się tak zwany „Dzień Spódniczki”, podczas którego wszystkie dzieci, zarówno dziewczynki, jak i chłopcy, mają przyjść do szkoły w spódniczkach. Jednocześnie, życząc wszystkim „miłej zabawy i pięknych spódniczek”,  tych co sprzeciwiają się pomysłowi poinformowała, że dziecko, które przyjdzie ubrane w spodnie, nie będzie brało udziału w zabawie i zostanie potraktowane z całą surowością podczas regularnych lekcji. Poproszona o wyjaśnienie sensu swojego pomysłu, mgr Kasprowicz poinformowała lokalne media, że „akcja ze spódniczkami ma wnieść kolor, luz i zabawę do szkoły. Jesteśmy szkołą otwartą. Jeśli uczniowie przychodzą do nas z propozycją, która nikogo nie obraża, nie widzimy powodu, by się na nią nie godzić”.

      Tu, jak się zdaje, również nie doszło do interwencji policji.

      Ktoś mnie spyta, co ja tak z tą policją. Czemu ja im nie pozwalam spokojnie ścigać złodziei, tylko każę się uganiać za ludźmi, którzy nie chcą niczego więcej, jak odrobiny „koloru, luzu i zabawy”. Otóż rzecz w tym, że gdy chodzi o luz i zabawę, to ja nie mam nic przeciwko, zwłaszcza gdy chodzi o ludzi, którzy są w takim stanie histerii, że bez owej chwili luzu, oni najprawdopodobniej już za chwilę eksplodują, porwą kuchenne noże, wybiegną na ulicę i zaczną nimi machać bez opamiętania. Natomiast tu mi bardziej chodzi o ów kolor. Ten kolor mi się bardzo nie podoba. To jest niby kolor tęczy, tak naprawdę jednak wiele wskazuje na to, że spod owej tęczy coraz częściej zaczyna wyłazić tło jak najbardziej brunatne i już niedługo może się okazać, że ta cała gadka o luzie, zabawie i kolorach doprowadzi nas do tego, co mogliśmy oglądać w popularnym niegdyś filmie „Kabaret”, gdzie na początku również był luz i zabawa, a potem już tylko ów brąz.