System w Sieci

Dziś przed południem, w portalu Solidarni 2010, umieściłem wpis, w którym wyszydziłem autorów zorganizowanej na Facebooku akcji zmierzającej do zdjęcia z publicznej dyskusji kwestii smoleńskiej katastrofy. Żeby wiadomo było, o co chodzi, przedstawiam poniżej cały tej wpis. Proszę bardzo.

Dziś akurat moje dzieci poinformowały mnie, że w ostatnich dniach na Facebooku zostały tam uruchomione dwie nowe tak zwane „grupy”, które natychmiast spotkały się ze znacznym odzewem. Pierwsza z nich, to coś co się nazywa „3 lutego – dzień bez Smoleńska”. Chodzi o to, ze jakaś banda pasjonatów uznała, że ma dość ciągłego ględzenia o katastrofie w Smoleńsku i postanowiła się tymi emocjami podzielić z narodem. Zrobiła to na Facebooku prawdopodobnie dlatego, że Facebook jest bardzo dobrym miejscem, żeby się takimi emocjami dzielić i przy okazji sprawdzić, czy one są odpowiednio rozpowszechnione.

Bo taki to właśnie jest w dużej mierze Facebook. Takie forum, gdzie ktoś splunie, lub zarży i ma nadzieję, że w ten sposób osiągnie sukces towarzyski. A najbardziej już będzie szczęśliwy, gdy o istnieniu tego miejsca poinformują media, oczywiście z odpowiednim komentarzem. Wtedy to ów ktoś będzie miał poczucie, że współtworzy politykę. Trochę pewnie, jak ci ludzie, wysyłający filmiki z telefonu na kontakt24, rozpierani przez dumę, że i oni mogli stać się częścią Systemu.

Mamy więc dwie nowe grupy na Facebooku. Jedna to ci wszyscy, którzy już nie chcą słyszeć jednego słowa o Smoleńsku, o katastrofie, o ofiarach, o śmierci, o śledztwie, o prawdzie. Nic. Zero. Oni są już zmęczeni i mają dość. Ani słowa o tym cholernym samolocie. Oni chcą balonów i petard. I dużo głośnej muzyki. I coś na nos. I, jak się okazuje, jest ich dużo. Ale też jest druga grupa, tym razem o nazwie (cytuję dokładnie) „Pierdolę prawdę o katastrofie smoleńskiej”. I ci też mają podobne ambicje, jak ich koledzy. Tyle że bez konkretnych dat i akcji. Oni zwyczajnie mają w nosie, jaka jest prawda o Smoleńsku. Piszą zresztą jednoznacznie, że nawet jeśli ma się okazać, że Prezydent został zamordowany, ich to nie interesuje. Oni wiedzieć nie muszą i nie chcą.

I ja uważam, że to jest bardzo ciekawe. Nie dlatego, że gdzieś tam pojawili się jacyś nowi durnie. Bo to się dzieje zawsze i wszędzie. Interesuje mnie to zjawisko dlatego, że ono świadczy o pewnym trendzie. Jestem pewien, że ci wszyscy szaleńcy, którzy stoją za powstaniem tych stron sa tacy aktywni nie przez swoją pasję i niezależne serca, ale właśnie dlatego, że poczuli pewien wiatr. Oni wpadli w ten anty-smoleński, czy w ogóle antypolski nastrój, dlatego, że zauważyli, że to jest w tej chwili dobry kierunek. Tyle że przez to, że są głupi, od razu się odsłonili i przyznali, że ich prawda nie interesuje. A więc tym samym ogłosili, że oni świetnie wiedzę, jak ta prawda wygląda. I że za taką prawdę, to oni dziękują.

Gdyby jakąś tego typu grupę na Facebooku utworzył Donald Tusk, czy Paweł Graś, czy nawet Andrzej Halicki, ona miałaby z pewnością inną nazwę. Na przykład: „Niech prawdę wyjaśniają ludzie prawi, nie agenci Ziobry”. „Dość wykorzystywania tragedii dla doraźnych interesów partyjnych”, ani „Ręce polityków – precz od Smoleńska!”, czy nawet „W Smoleńsku zginął nie tylko jeden kaczor”. Nawet gdyby tę grupę stworzyła Hanna Gronkiewicz Waltz, która wczoraj w telewizji otwarcie przyznała, że ona również prawdę o katastrofie smoleńskiej ma w głębokim poważaniu, myślę, że dla samej zmyłki by się przynajmniej zgodziła na jakąś nową ruską komisję dochodzeniową.

I byśmy dalej żyli złudzeniami. Na szczęście mamy internautów. To oni – zgodnie zresztą z dawnym już proroctwem ministra Boniego – stanowią awangardę tej ekipy. To oni, szczerze jak tylko potrafią, pokazują przyszłość jaką już się nam krystalizuje.

Internet. Jakież to ciekawe miejsce. Też w tych dniach mój syn znalazł gdzieś w Sieci informację, że kilka dni temu na Allegro ukazała się następująca oferta: „Witam wszystkich na mojej aukcji. Mam do sprzedania zdjęcie telefonu komórkowego Nokia N8 16GB! Telefon jest oryginalnie bez blokady simlock. Jest nowy i nie używany. Wysyłka tylko po wcześniejszej przedpłacie” Pod spodem zostało umieszczone kolorowe zdjęcie telefonu i podana wielkimi literami uwaga: „Proszę o przemyślane zakupy i dokładne czytanie opisu aukcji w celu uniknięcia jakichkolwiek problemów!”. Aha, i jeszcze coś. Obok, jak byk, stoi informacja, że wysyłka drogą elektroniczną. Do momentu, kiedy informacja o tej niezwykłej aukcji dostała się do Sieci, zdjęcie telefonu licytowały już trzy osoby, a najwyższa cena wynosiła 787 złotych.

Przyznam się, że nie byłbym zdziwiony, gdyby się miało okazać, że jednym z kupujących był ktoś, kto w ramach walki z kaczyzmem postanowił otworzyć na Facebooku grupę „Pierdolę prawdę o katastrofie smoleńskiej”. Nie zdziwiłbym się też, gdyby się okazało, że ten ktoś, to członek młodzieżówki Platformy Obywatelskiej. Od wczoraj zastanawiam się, czy przypadkiem jednym z tych licytujących nie była Hanna Gronkiewicz Waltz. Zdziwiłbym się natomiast, gdyby nagle wyszło na to, że o utworzeniu tej grupy wiedział, a może wręcz był jej cichym moderatorem, ktoś z najbliższego otoczenia Donalda Tuska i w ten sposób chciał mu pomóc w walce z PiS-em. Zdziwiłbym się, choć kiedy się tak zastanawiam, to myślę sobie, że kto wie? Może oni są już naprawdę na ostatnim zakręcie? A tam może faktycznie takie to dziwne rzeczy się z ludźmi dzieją.

Ależ mi wesoło!

I oto, jak się właśnie dowiaduję, życie dopisało do całej sprawy piękny epilog, a przy okazji niezwykły komentarz. Otóż z jakiegoś nieznanego powodu, twórca jednej z tych grup, apelującej o ogłoszenie dnia 3 lutego tak zwanym „Dniem bez Smoleńska” ze swojego projektu zrezygnował i zapowiedział zamknięcie strony. Natychmiast zareagowała telewizja TVN24, najpierw bardzo dokładnie informując o całej inicjatywie, następnie bezskutecznie próbując namówić owego nieszczęśnika do wypowiedzi na antenie, by wreszcie wyrazić żal, rozgoryczenie i ból z powodu takiego oto, ze Polska jest krajem na tyle dzikim, że porządne obywatelskie inicjatywy nie mają szans na realizację, i to diabli wiedzą, czemu.

Kiedy piszę te słowa, właśnie w TVN-ie odbywa się szczególny sabat, podczas którego czołowa medialna bandyterka w osobach Macieja Knapika, Andrzeja Morozowskiego, Waldemara Kuczyńskiego i Katarzyny Kolendy – Zaleskiej staje na głowie, żeby stał się cud i ten dzień jednak w naszej świadomości pozostał. Żeby coś się takiego stało, żeby ta piękna inicjatywa jednak nie poszła na marne. Właśnie nastawiam ucha, a zza ściany dobiega mnie głos Kuczyńskiego: „Jarosław Kaczyński…”. Rozumiem, że System pracuje pełną parą.

W tekście dla Solidarnych napisałem, że choć mam podejrzenie, ze inicjatywy o jakich mowa, są jedynie indywidualnym popisem umysłowej energii szarych internautów, nie zdziwię się jeśli jednak okaże się, że niekiedy, gdzieś na dalszym planie, mogą się tam też kręcić osoby z pierwszego czy drugiego politycznego planu. Że oni wprawdzie sami nie potrafią się jeszcze zdobyć na szczere wyznanie, że prawda im cuchnie, ale chętnie wyślą do tej roboty jakichś chętnych idiotów z terenu. Wygląda na to, że wersja hard jednak zwyciężyła.