Jak hartuje się stal, czyli Internet w służbie dobrej zmiany

      Jak być może co uważniejsi czytelnicy tego bloga pamiętają, poseł Prawa i Sprawiedliwości, Dominik Tarczyński, stawał się jego bohaterem dwukrotnie. Do szczegółów wracać nie mam ochoty, wspomnę jednak, że jego tu obecność, zarówno za jednym, jak i za drugim razem, dla nas, wyborców Prawa i Sprawiedliwości, wiązała się z poczuciem, najdelikatniej rzecz ujmując, najgłębszego rozczarowania. Przyznam zupełnie uczciwie, że zwracając uwagę na postępki owego dziwnego człowieka, liczyłem bardzo, że on nam w bardzo krótkim czasie zniknie z oczu i przynajmniej ten jeden problem będziemy mogli uznać za załatwiony. Niestety tak się nie stało. Wręcz przeciwnie, można odnieść wrażenie, że od tamtego czasu Tarczyński poczuł się znacznie pewniej i dziś jest już na prostej drodze, by stać się jedną z głównych medialnych twarzy Dobrej Zmiany.

       I oto, proszę sobie wyobrazić, że parę tygodni temu doszło do wydarzenia, które, z jednej strony, potwierdziło nasze najgorsze podejrzenia, gdy chodzi o wspomnianego posła, a z drugiej, napełniło nas smutkiem, którego zapewne, jeśli nic się nie zmieni, nie złagodzą choćby i wieczne rządy Prawa i Sprawiedliwości. Pewnego dnia mianowicie na youtubie ukazał się filmik przedstawiający wywiad, jakiego Tarczyński rzekomo udzielił stacji BBC World, i gdzie, jak zapowiada już sam jego tytuł, ten sam Tarczyński, przedstawiając polskie stanowisko na tak zwany „problem uchodźców”, dziennikarkę BBC dosłownie „miażdży”. Proszę rzucić okiem:

       Powiem uczciwie, że po wysłuchaniu tej rozmowy, moja pierwsza myśl była taka, że ten cały Tarczyński, co by o nim nie mówić, przede wszystkim zna język, no a co więcej, potrafi z języka korzystać, w czym się odróżnia choćby od takiego Janusza Korwina-Mikke. A to jest już coś. Po chwili jednak zaczęły mnie ogarniać pewne bardzo poważne wątpliwości, które się dodatkowo nasiliły po rozmowie z moim synem. Otóż dziecko moje zwróciło mi uwagę na fakt, który ja jak najbardziej przegapiłem, ten mianowicie, że owa dziennikarka, gdy chodzi o język obowiązujący w BBC zdecydowanie się nie mieści w znanym nam standardzie. Po paru dniach dodatkowo syn mój poinformował mnie, że poza tym jednym filmem na youtubie, swoją drogą wrzuconym przez kogoś podpisującego się nickiem „Masakracja”, żadnego śladu po owym wywiadzie dla BBC nie ma. Owszem, liczni prawicowo zorientowani internauci z całej Europy wrzucają ów „wywiad” do sieci, próbując w ten sposób dołożyć kolejny argument do swojej walki o bezpieczną i w miarę cywilizowaną Europę, jednak za każdym razem jedyny adres prowadzi nas do wspomnianej „Masakracji”. O żadnym BBC mowy nie ma.

      Ktoś tak naiwny jak ja powie pewnie, że my tu chyba nie chcemy sugerować, że wspomnianego wywiadu nigdy nie było, że to wszystko zostało zaaranżowane i wyprodukowane przez Tarczyńskiego i jakichś wynajętych przez niego mądrali. Są w końcu granice bezczelności, czy, jak to ładnie określają nasi starsi bracia w wierze, hucpy. Otóż wygląda na to, że jest gorzej niż mogliśmy podejrzewać. Wygląda na to, że owe granice nawet jeśli istnieją, to są one systematycznie przesuwane, a to czego w tych dniach dokonał poseł Prawa i Sprawiedliwości, Dominik Tarczyński, bije wszystko na głowę. Wygląda na to, a moje podejrzenia potwierdzają pojawiające się w sieci kolejne – zupełnie niezależnie od naszych – wątpliwości co do autentyczności owego „wywiadu”, a przede wszystkim być może reakcja na nie samego Tarczyńskiego, który konsekwentnie każde kolejne pytanie w tej sprawie obraca w żart, że całość została od początku do końca zaaranżowana przez niego samego. To on bowiem, jak wszystko na to wskazuje, ową„rozmowę”, wymyślił, on zlecił jej nakręcenie, on ją kazał wrzucić do Sieci jako „wywiad dla BBC”, on dziś wreszcie idzie na tyle daleko, by udzielić w tej sprawie specjalnego wywiadu Radiu Maryja, gdzie przed niczego nie spodziewającym się księdzem chwali się swoim rzekomym międzynarodowym sucesem.

     Oczywiście, muszę się tu zastrzec, że mimo iż mam wszelkie powody do podejrzliwości, tak naprawdę wciąż zaledwie dmucham na zimne i biorę pod uwagę taką ewentualność, że może się w końcu zdarzyć, że sam Dominik Tarczyński ujawni przynajmniej nazwisko owej dziennikarki BBC, której podobno udzielił wywiadu. Póki co jednak ostrzegam: jest duża szansa, że stoimy wobec praktyk, które przy szczególnie niekorzystnych wiatrach mogą nas zaprowadzić w rejony, od których najprostszą drogą ucieczki będzie ta prosto w ramiona… nie mówię, że Platformy Obywatelskiej, bo jak widzimy, jest już raczej po nich – ale zwykłej nicości. A to by oznaczało, że znaleźliśmy się w tak zwanej „czarnej dupie”.

Przypominam, że w księgarni na stronie www.basnjakniedzwiedz.pl kupujemy moje książki. Polecam jak najbardziej uczciwie i szczerze.