Kto się boi Ani Bałon?

Pisanie o czymś, na czym człowiek się kompletnie nie zna, a co więcej, nie ma o tym czymś najmniejszego pojęcia, niesie w sobie z jednej strony pewne ryzyko, a z drugiej jest bardzo przyjemne. Ryzyko jest oczywiste, no bo cóż dobrego może wyjść z takiej zabawy, poza osobistą satysfakcją autora, że jest taki wszechstronny i w tej wszechstronności taki elokwentny? Z drugiej strony, czyż to nie jest słodkie poczuć świadomość, że można naprawdę wszystko? Człowiek siedzi, stuka w klawiaturę i, jeśli tylko nie da po sobie poznać, że coś nie gra – jest duża szansa, że stosunkowo dużo osob uzna go za eksperta.

Ja akurat mam o tyle gorzej, że wszyscy tu doskonale wiedzą, na czym ja się mogę znać, a na czym już raczej nie. Co gorsza, wszyscy też wiedzą, kim ja jestem, a kim nie bardzo. Gdybym jeszcze przed laty, w nagłówku tego bloga, podał informację: „były policjant z wydziału antyterrorystycznego, właściciel prywatnej spółki audytorskiej, trener piłkarski, kapitan na statkach dalekomorskich, pilot Boeingów, ekspert IT”, to co innego. Bawić by się było można od rana do nocy. A tak? Dziś chcę napisać o Facebooku i przed mną tylko strach, że, kiedy już skończę, okaże się, że został tylko ten nastrój, a poza tym wszystko jest kompletnie nie tak, a ja się wygłupiłem. Co ja mówię – „o Facebooku”! Żeby tylko miało być o Facebooku, to mielibyśmy problem nieduży, ale jest tak, że ja chcę też pisać o programie pod nazwą „Top Model”. A tu już, jak wiemy, żartów nie ma.

No ale, skoro powiedziało się „a”, trzeba też powiedzieć „b”. Na początek jednak, zupełnie uczciwie chcę wszystkich zapewnić, że są rzeczy, które wiem na pewno. A wiem to stąd, że informacje te uzyskałem od mojego syna, który wprawdzie, jak idzie o „Top Model”, zorientowany jest o tyle tylko, że lepiej ode mnie, ale za to jest autentycznym ekspertem od Facebooka. Ktoś powie, że, skoro już podjąłem te konsultacje, mogłem przepytać moje córki, no ale one są w sprawę zaangażowane osobiście, więc istniałoby ryzyko manipulacji. A ja, jak wiemy, choć mogę się zgodzić na to, by okazać się durniem, to jednak już broń Boże durniem zmanipulowanym. A zatem coś tam wiem, i od razu chcę się tą swoją wiedzą podzielić.

Otóż jest w telewizji TVN bardzo popularny program pod nazwą „Top Model”, którego podstawowa idea polega na tym, że za stolikiem siedzą damsko-męscy eksperci, a przed stolikiem prezentują się najładniejsze i najzgrabniejsze dziewczyny z całej Polski, których marzeniem jest zostać modelką. I to jest tego programu wymiar podstawowy. Jeśli jednak sięgniemy głębiej, pomysł jest taki, że te dzieci już na samym początku swojej walki, muszą zrozumieć, że ten biznes to nie spacer z ukochanym brzegiem rzeki, ale to, co w „Paragrafie 22” pewien pułkownik określił słowami: „kolanem w brzuch z ziemi w zęby w nocy skrycie nożem z góry w dół na magazyn okrętu przez worki z piaskiem wobec przeważającej siły w ciemnościach bez słowa ostrzeżenia - za gardło”. Otóż to – za gardło. A zatem, popularność programu „Top Model” sprowadza się do tego, że tam można sobie popatrzeć, jak te młode dziewczęta trzęsą się z przerażenia, lub płaczą, a któryś z ekspertów je najpierw wyszydzi, żeby jej zrobić przykrość, lub złapie za biust, żeby już tak nie ryczała.

Czemu one płaczą? Jak znam życie, to nie wykluczam, że te łzy są zapisane w umowie. Żeby odnieść tam sukces i pozostać w programie – płakać trzeba. Inaczej istnieje niebezpieczeństwo, że publiczność się znudzi i przełączy się na Polsat. No ale też możliwe jest, że one płaczą, bo w ogóle panuje tam ogólny stres, a poza tym one się boją, że zostaną z programu wyeliminowane i już nigdy nie zostaną słynnymi modelkami. I oto, jak mówi mi mój syn, od pewnego czasu, w programie „Top Model” występuje dziecko o nazwisku Ania Bałon. I jest tak, że będąc w sposób oczywisty równie ładna i zgrabna, jak wszystkie pozostałe kandydatki – widziałem zdjęcie, więc wiem, co mówię – owa Ania robi podobno wrażenie, jakby była od nich znacznie głupsza, no i przede wszystkim znacznie mniej psychicznie opanowana. Efekt jest taki, że ona jest nieustannie przez jury poniżana, wciąż wygaduje jakieś bzdury, no i oczywiście nieustannie płacze. Czy ona się nadaje na modelkę? Nie mam pojęcia. Jak mówię, widziałem ją na zdjęciu i uważam, że wygląda prześlicznie. Z tego, co mówi mój syn, chyba jednak tą modelką nie zostanie, bo jest po prostu słaba, o czym jest zresztą nieustannie przez wszystkich informowana. Dlaczego zatem ona wciąż w tym programie się pojawia i czemu jeszcze nie została z niego zawrócona z powrotem do domu?

I tu się zaczyna prawdziwy dreszcz. Otóż stało się tak, że któregoś dnia, konkurs wymagał, by każda z jego uczestniczek przyniosła ze sobą album ze zdjęciami z sesji, które one miały sobie na którymś z wcześniejszych etapów zrobić. I wtedy to stało się też tak, że Ania Bałon zapomniała ten album ze sobą zabrać. Oczywiście natychmiast dowiedziała się, że tym samym pogrążyła się już ostatecznie, no i naturalnie zaczęła płakać. A płacząc, powiedziała coś takiego: „Jak ja bym chciała cofnąć czas i wziąć tę książkę”.

To tyle, co wiemy na temat samego programu. Ktoś się zapyta, skąd młody Toyah jest taki z tym obeznany. No więc, on to wszystko wie z Internetu, a dokładnie z Facebooka, bo jak już wspominałem, on, siedząc wciąż przed komputerem, programu „Top Model” – w odróżnieniu od swoich sióstr – nawet oglądać nie ma czasu. A skąd o programie „Top Model” wie Facebook? Otóż proszę sobie wyobrazić, że Facebook wie wszystko. Bo Facebook to cały świat i my wszyscy. Facebook to nasze umysły, nasze serca i nasze życie codzienne. Facebook to nasz ojciec, nasza matka, a głównie nasz starszy brat. Nasz „big brother”. Na czym dokładnie polega Facebook, i o co w nim chodzi – tego nie wiem. Próbowałem się parokrotnie tego od swoich dzieci dowiedzieć, ale nic z tego nie zrozumiałem i w końcu machnąłem ręką. Pozostaje mi więc tylko ta wiedza – moja wiedza osobista – że Facebook pomaga niektórym z nas tracić pracę. No ale, jeśli idzie o interesujący nas dziś temat, Facebook to miejsce, gdzie każdy może założyć i uruchomić tak zwaną „grupę”. Co to takiego ta „grupa”? Po raz pierwszy o niej usłyszałem, kiedy Henryka Krzywonos publicznie zbeształa Jarosława Kaczyńskiego i grupa jej wdzięcznych fanów założyła na Facebooku ową „grupę”, jej poświęconą, a po paru dniach media z zachwytem podały informację, że Henryka Krzywonos ma już jakieś 50 tysięcy fanów na Facebooku. Od tego czasu, informacje o kolejnych powstających „grupach” do mnie w ten czy inny sposób docierają, no i stąd na przykład wiem, ile osób uwielbia kpt. Wronę, lub nienawidzi Jarosława Kaczyńskiego, ewentualnie cieszy się z czyjegoś nieszczęścia, lub martwi się czyimś sukcesem.

Znamy pewnie wszyscy telewizyjny serial „M jak miłość”. Otóż, jak się właśnie okazuje, jako że jedna z aktorek tam występujących znalazła sobie lepszą pracę, autorzy serialu postanowili, że postać przez nią graną, niejaką Hanię, trzeba będzie zabić w samochodowym wypadku. No i ją zabili. Z tego co mi opowiada mój syn, wynika, że śmierć owej Hani stała się w ostatnich dniach hitem Internetu, no a skoro Internetu – to i Facebooka. Każdy wykształcony inteligent z wielkiego miasta uważa za swój punkt honoru jakoś skomentować śmierć tej Hani i to skomentować tak, żeby wokół rozległ się tuman śmiechu. Oczywiście, niektórzy też płaczą, bo ta Hania była podobno bardzo miłą osobą, no ale generalnie chodzi o to, by sobie z tej śmierci robić jaja. Jaja, nie jaja – faktem jest, że sprawa Hani jest dziś internetowym przebojem na miarę powtórnego objęcia władzy przez Platformę Obywatelską. Obok jednak tej Hani, jak słyszę – no i oczywiście bohaterstwa kpt. Wrony – uwagę internautów zaprząta Ania Bałon i jej rzekoma głupota. „Grup” poświęconych Ani Bałon powstało już na Facebooku całe mnóstwo, i ich celem, w ogromnej większości, jest to dziecko zniszczyć tak, by ono w końcu uprzejmie zechciało popełnić samobójstwo. Wczoraj na przykład na „grupie” zatytułowanej „Chciałabym cofnąć czas i zabrać tę książkę” syn mój pokazał mi komentarz, w którym któryś z internautów przyznaje, że jak patrzy na tę Bałon, to popiera aborcję. Na ogół jednak tam jest znacznie mniej napastliwie. Przede wszystkim mamy więc całą kupę jej zdjęć, obok każdego z nich jakiś cytat, mający świadczyć o tępocie tej dziewczyny, a pod spodem komentarze w stylu „Co za idiotka!”.

„Grupa” o której mowa, ma już w tej chwili 27 tys. fanów. Czy to dużo? Nie wiem, ile ma kpt. Wrona. Wiem, że Krzywonos miała te 50 czy 60 tys, i to podobno było bardzo dużo. A więc, jak się wydaje, te 27 to całkiem dobry wynik. W końcu ta Ani to pewnie jakaś dziewczyna ze wsi, a nie bohaterska tramwajarka, czy pilot Boeinga. W każdym razie, z tego co mówi mi mój syn, ale też z tego co widzę i czuję, wynika, że to właśnie ta szczególna popularność Ani Bałon sprawia, że oni ją będą w tym programie trzymać tak długo, aż doprowadzą ją do wspomnianego już wcześniej samobójstwa, lub przynajmniej do utraty zdrowia. Wygląda bowiem na to, że dla wielu widzów sens oglądania tego programu w znacznym stopniu sprowadza się do obserwowania powolnego upadku tej dziewczyny. Obserwowania z czystym i wręcz onanistycznym zachwytem. Oczywiście nie umiem przewidzieć, jak to się skończy. Biorę oczywiście pod uwagę, że, zanim dojdzie do jakiegoś nieszczęścia, autorzy programu zajrzą do Facebooka, uznają, że zrobiło się nudno i tę Bałon wreszcie pogonią. a my już nigdy się nie dowiemy, co u niej słychać. Podobnie zresztą, jak się już pewnie nigdy nie dowiemy, co słychać u tego staruszka, którego Donald Tusk zaprosił na obiad. Bo co mu szkodzi? Ale może też stać się tak, że ponieważ ona wciąż będzie gwarantowała pewien sukces, im pozostanie tylko wymyślić sposób na to, by ten sukces nieco wzmocnić, i coś jej zrobią. Co? Nie wiem i powiem uczciwie, że nawet wolę się nad tym nie zastanawiać.

A co z Facebookiem? Podobno w zeszłą sobotę cały świat wstrzymał na chwilę oddech, bo poszła plotka, ze jacyś najwybitniejsi hakerzy wszechświata mają ów Facebook zaatakować i zniszczyć. Po co? Czyżby ci państwo byli wysłannikami Sił Światłości i realizowali nasze marzenia o świecie jasnym, czystym i uporządkowanym? Nie sądzę. Chodzi pewnie o zwykłych – tyle że bardziej niż przeciętni, zdolnych – hakerów, dla których dopieprzenie Facebookowi jest warte dokładnie tyle samo, co dopieprzenie Ani Bałon, wyrażenie solidarności z kpt. Wroną i zapalenie świeczki Hani, która się zabiła oglądając Cartoon Network (taki żart). A więc owszem – warte naprawdę nie byle jakiego fizycznego i intelektualnego wysiłku, no ale też nie na tyle, by brać do ręki karabin i walić w każdego, kto się nawinie. To na razie pozostaje wyłącznie ekscesem na rzecz bieżącej propagandy. A co pokaże przyszłość, to się dopiero zobaczy.

Tak czy inaczej, wygląda na to, że informacja o tych hakerach była zwykła plotką. Nie stało się nic.

Zachęcam bardzo wszystkich, którzy jeszcze tego nie zrobili, do tego, by sobie kupili moją książkę. No i ewentualnie wspierali ten blog finansowo, pod podanym obok numerem konta. Dziękuję.