Kieryłło, czyli strach zżera rozum

         Jak nieliczna z nas część zapewne wie, Zbigniew Hołdys, w czasach późnego PRL-u lider popularnego muzycznego projektu o nazwie „Perfect”, który najpierw zrobił karierę, parodiując zespół The Police, następnie osiągnął sukces finansowy sprzedając bilety na swój występ w roku 2000 na Stadionie Narodowym, a dziś internetowy komentator polityczny, oraz niewątpliwy moralny autorytet w środowisku politycznej opozycji, na swoim profilu na Twitterze opublikował następującą informację:

„Słuchajcie skurwysyny jebane, jak mnie który kurwa obrazi, to mój rzecznik skieruje sprawę na drogę prawną, popierdoleńcy”.

        Ów wpis nie jest nowy, bo pochodzi z sierpnia 2017 roku, a dziś został nam przez kogoś odpowiednio przypomniany, i osobiście nie potrafię sobie odtworzyć sytuacji, która artystę Hołdysa mogła aż tak poruszyć, natomiast domyślam się, że musiało dojść do czegoś naprawdę poważnego, że on zwyczajnie nie wytrzymał. Inna sprawa, że, choć dziś zdecydowanie unikam wsłuchiwania się w głos owego intelektualisty, domyślam się, że on może się znajdować w nastroju jeszcze gorszym. A myślę że mogę mieć rację, obserwując to, w jaki sposób rozwija się kampania przed nadchodzącymi wyborami prezydenckimi i w jak niepokojącym tempie przeciwnicy prezydenta Andrzeja Dudy tracą swoje dotychczas wymęczane z takim wysiłkiem opanowanie.

      Oto, proszę sobie wyobrazić, że podczas przedwyborczej trasy po Kraju prezydent Duda spotkał się z pewnym człowiekiem, który ze łzami w oczach i drżącym głosem podziękował mu za to, że dzięki programowi 500+ on mógł wysłać swoją córkę na studia. W tym momencie, propagandowe służby Koalicji Obywatelskiej oraz organizacji pokrewnych, znalazły gdzieś jakiegoś człowieka, członka Prawa i Sprawiedliwości oraz kandydata w niedawnych wyborach, i rozpętały akcję informującą, że to on jest owym „wdzięcznym wyborcą” i całe wydarzenie jest wyłącznie żałosną ustawką. Kiedy napięcie w Europie osiągnęło poziom zenitu, okazało się, że informacja o ustawce jest błędna, a wdzięczny wyborca jest faktycznie wdzięcznym wyborcą i to w dodatku z całym wachlarzem jak najbardziej mocnych argumentów.

      Nie to jednak jest wydarzeniem tygodnia. Otóż, jak już informowałem o tym na tym blogu, szefem kampanii prezydenta Dudy została absolutnie zjawiskowa osoba, zupełnie naturalny kandydat na przyszłego prezydenta, pani Jolanta Turczynowicz-Kieryłło. Jak mówię, o tym, że pani Kieryłło stanowi na naszej politycznej scenie jakość do tego stopnia wyjątkową, że ja nie zdziwię się, jeśli za pięć lat ona stanie się jeszcze większą rewelacją od ówczesnego Andrzeja Dudy, pisałem na tym blogu i dziś tę opinię podtrzymuję tym bardziej, im bardziej obserwuje agresję, jaka została wobec niej skierowana przez „Gazetę Wyborczą” z przyległościami. Jak pewnie dziś już wszyscy wiemy, w noc poprzedzającą wybory samorządowe w roku 2018, Kieryłło udała się na nocny spacer ze swoimi dwoma psami oraz 15-letnim synem, i jak rozumiem, to dziecko, zakłóciło ciszę wyborczą, rozrzucając ulotki skierowane przeciwko jednemu z kandydatów. W tym momencie wspomniany kandydat wyskoczył zza rogu, rzucił się na dziecko, Kieryłło z kolei rzuciła się, by bronić syna, kandydat w odwecie rzucił się na Kieryłło, założył jej na szyję tak zwanego pół nelsona i zaczął ją dusić. Kiedy ta poczuła, że za chwilę straci przytomność, wbiła zęby w przedramię kandydata i w ten sposób go obezwładniła. Podczas gdy nikt, ani z jednej czy z drugiej strony nie kwestionuje przebiegu wypadków – tyle że Kieryłło twierdzi, że żadnych ulotek nie było – dziś wspomniana wcześniej „Gazeta Wyborcza”, a za nią cała propaganda reprezentująca wyborcze interesy Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, zajmuje się wyłącznie tworzeniem kolejnych memów na temat szczęk Jolanty Turczynowicz-Kieryłło.

        Powtarzam, z tego co zaobserwowałem, nikt absolutnie nie kwestionuje faktu, że wspomniany kandydat Kieryłło dusił i to dusił w sposób bezdyskusyjny – na to mamy nawet zeznania wezwanych na miejsce służb oraz odpowiednie papiery z obdukcji – nie zmienia to jednak faktu, że polityczna propaganda uczepiła się tych zębów jak pijany płotu i wałkuje temat kompletnie bez sensu od kilku już dni – co jak na nasze standardy, stanowi wynik nadzwyczaj dobry. Czemu tak? Czy chodzi o to, by dokuczyć prezydentowi Andrzejowi Dudzie? Czy może chodzi o to, by do tego stopnia skompromitować jego politykę personalną, by ostatecznie skompromitować i jego samego? Otóż nie. W moim odczuciu, dziś wszyscy od lewicy do prawicy mają świadomość, że nie ma takiego sposobu by odebrać Andrzejowi Dudzie drugą kadencję, natomiast walka toczy się z jednej strony o zajęcie jak najlepszej pozycji na najbliższe lata, a z drugiej o zniszczenie Jolanty Turczynowicz-Kieryłło, kobiety która w sposób zupełnie oczywisty w następnym rozdaniu bierze wszystko. Pisałem o tym już wcześniej, a dziś tylko powtarzam: kto będzie następcą Jarosława Kaczyńskiego, zwłaszcza gdy przed nim jeszcze długie lata panowania, wiedzieć dziś nie możemy. Jeśli jednak mowa o wyborach w roku 2025, nie mam wątpliwości, że – jeśli tylko nie stanie się nic nieoczekiwanego – całkowicie naturalnym kandydatem będzie Kieryłło, kobieta, której nazwisko póki co, za każdym razem gdy mam je po raz kolejny napisać, muszę sprawdzać.

      I to stąd ten wrzask. Oni wiedzą. Na co dzień są głupi i gnuśni, ale tego nie omieszkali zauważyć. Stąd ten wrzask.