Nasza Kochana Oświata, czyli paskiem w ryj

       Wprawdzie już parę tygodni temu zabierałem tu głos w sprawie sytuacji na polu starcia między Komunistycznym Związkiem Nauczycielstwa Polskiego a rządem, ponieważ jednak głównym bohaterem mojej notki był poseł Marek Suski, wobec wciąż narastającego napięcia czuję, że powinienem się odezwać zupełnie osobno. Problem polega na tym, że pytają mnie znajomi – w większości ludzie bardzo życzliwie nastawieni do Dobrej Zmiany – jak to jest z tymi zarobkami nauczycieli, czy faktycznie dyplomowany nauczyciel zarabia tyle ile mu wyliczyła minister Zalewska, a ja nie mam innego wyjścia, jak powtarzać niezmiennie, że nie, że nauczyciel dyplomowany zarabia dużo mniej i że Zalewska, a z nią inni ministrowie bezczelnie i w sposób zupełnie niepojęty łżą. Kiedy Suski wyskoczył z tym swoim idiotyzmem, gdzie porównał zarobki nauczyciela do tego, co za swoją robotę otrzymuje poseł, oczywiście wybuchła wielka awantura, jednak proszę zwrócić uwagę na fakt, że niemal nikt nie kwestionował tych 5,5 tys. które rzekomo zarabia nauczyciel, ale większość komentarzy skupiła się na owych ośmiu patykach dla posła. Również, kiedy Suski wrzucił na Twittera coś, co w jego rozumieniu stanowiło przeprosiny, nie zmienił on swoich rachunków, lecz zaledwie zapewnił, że on bardzo szanuje nauczycieli i wie, jak ciężka i pełna poświęcenia jest ich praca i jak oni kochają swoich uczniów. I to jest właśnie przekaz, jaki ze strony rządu dociera do nauczycieli oraz opinii publicznej: praca nauczyciela jest bardzo ciężka, bardzo potrzebna, oraz zasługująca na najwyższy szacunek, dlatego rząd już teraz podwyższył nauczycielskie pensje do poziomu 5,5 tys., by w przyszłości podwyższyć je jeszcze bardziej.

        A ja tego zwyczajnie nie rozumiem. Nie mam bladego pojęcia, czemu oni zdecydowali się iść w to kłamstwo, kłamstwo podłe i bezczelne. Zwyczajnie nie wierzę w to, że oni są szczerze przekonani co do tych rachunków. Nie ma takiej możliwości, by którykolwiek z nich – poza może Suskim – sądził, że nauczyciel otrzymuje brutto co miesiąc 5,5 tys. zł. Ale jest coś jeszcze. Ja nie wierzę też w to, że którykolwiek z nich jest przekonany, że polski nauczyciel spędza w szkole średnio 3 godziny dziennie, o czym poinformowano we wczorajszym Dzienniku Telewizyjnym. Nie wierzę w to, bo gdyby tak miało być faktycznie, to ja tym idiotom już dziś pragnę podziękować i prosić, by mi zeszli z oczu raz na zawsze.

       A zatem, pozostaje pytanie, czemu oni to robią. Czemu kłamią i czemu robią to z taką determinacją, że jedynym tego efektem może być doprowadzenie nauczycieli do takiej wściekłości, że nawet jeśli przewodniczący Broniarz dogada się z władzą i poprosi grzecznie nauczycieli, by jeszcze trochę poczekali, oni go najpierw powieszą na najbliższej latarni, a potem już sami osobiście rozpieprzą cały ten system. Powiem szczerze, że odpowiedzi na tę zagadkę nie mam. A skoro tak, to muszę założyć, że jest coś, o czym nie wiem, a to z kolei musiałoby oznaczać, że w tym szaleństwie musi być jakaś metoda i kto wie, czy oni z jakiegoś powodu nie postanowili wypowiedzieć wojnę Komunistycznemu Związkowi Nauczycielstwa Polskiego. Może być bowiem tak, że ta akurat władza zrozumiała, że jeśli nie weźmie za mordę całej tej bandy post-PRL-owskich trepów, to nigdy nie zaznają spokoju. Choćby się nie wiadomo jak starali, nie wiadomo jak spektakularne odnosili sukcesy, nie wiadomo jak wielkie mieli poparcie w społeczeństwie i z jakim poparciem wygrywaliby kolejne wybory – zawsze będą szkoły i nauczyciele, w ogromnej większości pozostający w owym ideologicznym uścisku, który jest praktycznie nie do zdarcia. No i znów, skoro tak, to oni też muszą wiedzieć, że jedynym praktycznym skutkiem tego strajku będzie to, że ci biedni nauczyciele za cały ten okres nie dostaną ani grosza i dopiero wtedy zrozumieją, jak byli głupi, kiedy dostaną pasek z kolejną wypłatą i tam, zamiast tych pięciu tysięcy, czy choćby zwykłych trzech, pojawi się ledwie parę stów. I w ten sposób dojdzie do – przepraszam za wyrażenie – z dawna wyczekiwanego ostatecznego rozwiązania kwestii nauczycielskiej. Amen.