Jak hartowała się śmierć

Przyznaję zupełnie uczciwie, że kiedy zapowiadałem, że Jarosław Kaczyński zostanie prezydentem już w pierwszej turze wyborów, za tymi słowami nie kryła się zwykła przedwyborcza ekscytacja, ale autentyczne przekonanie, że to jest zwyczajnie niemożliwe, żeby Bronisław Komorowski i to wszystko co on sobą przedstawia mogłoby stanowić atrakcję dla większych grup społeczeństwa niż tylko bezpośredni członkowie Platformy Obywatelskiej, jej młodzieżówka i ci już najbardziej zaczadzeni obsesjonaci anty-kaczyzmu, jednak na tyle przytomni, żeby wiedzieć, że tylko Komorowski ma szansę doprowadzić do unicestwienia „tego kartofla”. Nie udało mi się. Jak zwykle mój naturalny optymizm przegrał z realnym światem. Co jednak gorsze, okazało się, że przegrała też z tym światem najbardziej podstawowa logika, którą kazała mi wierzyć, że ten rachunek – a więc i osobiste walory Komorowskiego i cały tak pełen znaków kontekst – musi się ostatecznie zgodzić. Tymczasem – pudło.

Jak się okazało, wprawdzie ruch nazwany pięknie Solidarni 2010 pokazał swoją moc i skuteczność na tyle mocno, że możemy dziś wierzyć, że Pan Bóg jednak się może na nas ostatecznie nie obrazi, jednak wciąż jest wśród nas wystarczająco dużo osób z jednej strony pozbawionych podstawowej wrażliwości na poziomie czysto ludzkim, a z drugiej wypełnionych tą sączoną w ich uszy i mózgi propagandą do tego stopnia, że już nie potrafią podejmować jakichkolwiek decyzji o ile za nimi nie stoi hasło: „Niszcz Kaczyzm!” Jak się okazało, są emocje tak silne, tak okrutnie przyozdobione i opracowane, że choćby nagle słońce zgasło, na początku i na końcu naszego dnia i tak dźwięczałyby te trzy wysłużone, nędzne refreny: „Oni stoją tam gdzie ZOMO”, „Borubar” i „Zamordowali Blidę”, plus czwarty do wyboru, zależnie od osobistych upodobań. Jak się okazuje, to jest dobrych kilka milionów.

Osobiście jestem przekonany, że – wbrew popularnej opinii, lub może bardziej popularnej propagandzie – to z czym mamy tu do czynienia nie jest spowodowane ani polityką prowadzoną przez Prawo i Sprawiedliwość przez dwa lata rządów, ani przez niefortunne sojusze, które Jarosław Kaczyński zmuszony był zawierać, ani nawet przez paskudny charakter czołowych polityków reprezentujących projekt nazwany, jeszcze wtedy gdy głównym wrogiem był zaledwie Lew Rywin i jego promotorzy, przez Pawła Śpiewaka „Czwartą RP”. Nie mam najmniejszych wątpliwości, że ta nienawiść, która została rozpętana w momencie gdy Prawo i Sprawiedliwość wygrało wybory, a Lech Kaczyński został wybrany prezydentem, był efektem wyłącznie jednego planu – doprowadzenia do kompletnej i bezwarunkowej likwidacji tego projektu. Ta nienawiść i ta karmiąca ją agresja były bardzo starannie zaplanowaną akcją socjotechniczną, na której końcu stał jeden cel – doprowadzenie do politycznej anihilacji obu braci Kaczyńskich. Ale nie można dziś też nie wspomnieć faktu dla mnie oczywistego, że jeśli ta operacja nie do końca się udała – lub nie udała się wręcz w ogóle – to tylko dlatego, że w jej wyniku jeden z obu publicznych wrogów został zamordowany. A tego w planach nie było.

Jak może niektórzy czytelnicy tego bloga zauważyli, prowadzę tu ostatnio bardzo elegancki pojedynek z pewnym Studentem SGH. Poprosił mnie niedawno ów student, człowiek w sposób oczywisty bardzo merytoryczny, uprzejmy i otwarty, naiwny, choć przy tym naiwny jak cholera, bym mu przedstawił, w jakiż to sposób tak zwana strona anty-kaczystowska jest chamska i agresywna. Bo on nie wie. Bo on myśli, że chamski i agresywny jestem ja i moi kumple pisowcy, ale System? W zyciu!

Jestem, zgodnie zresztą z moją obietnicą, gotów to zrobić, ale zanim przejdę do rzeczy muszę przypomnieć coś, co zdarzyło się już jakiś czas temu, a moim zdaniem ma ogromne znaczenie dla mojego dalszego wywodu. Otóż jakiś czas temu Rzeczpospolita zdecydowała się opublikować wyznania dziennikarza Jacka Żakowskiego na temat Donalda Tuska, Platformy Obywatelskiej i wielkiego rozczarowania, jakie Żakowski czuje po niemal już półtorarocznych rządach tej szczególnej ekipy http://www.rp.pl/artykul/288563.html. Nie przeczytałem tekstu Żakowskiego z dwóch względów. Raz, ze wiedziałem mniej więcej na tyle na ile mi to było potrzebne, co on napisze. Po drugie, zapoznałem się z pierwszym akapitem i – przynajmniej jeśli idzie o Żakowskiego – intensywność tego, co się tam znalazło wystarczyła mi na jakieś trzy lata. No i jeszcze jedno. W tych paru zdaniach, nagle ujrzałem wspólny podpis, wspólne logo dla tego wszystkiego, z czym musimy się męczyć dziś od pięciu już lat.

Żakowski zaczyna swój tekst tak:

„Wielką mobilizacją, ogólnonarodowym wysiłkiem, zbiorowym rzutem na taśmę półtora roku temu udało się odsunąć PiS od władzy. I bardzo dobrze. Bo niemal pod każdym względem były to najgorsze rządy w 20-letnich dziejach III RP.

Ulga była niemal natychmiastowa. Polityka szczucia znikła, a zaczęła się polityka miłości. W pierwszej chwili – jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki – atmosfera w Polsce zmieniła się diametralnie. Była to wielka zasługa Donalda Tuska i grupy osób z jego otoczenia. Bo dzięki nim znów żyć się w Polsce chciało. Więc chwała im za to.”

W ten sposób ten tekst się zaczął i równie dobrze na tych właśnie słowach mógł się skończyć. Właściwie mógł się skończyć jeszcze wcześniej. Na tym jednym zdaniu : „Wielką mobilizacją, ogólnonarodowym wysiłkiem, zbiorowym rzutem na taśmę półtora roku temu udało się odsunąć PiS od władzy.” To jedno zdanie ukazuje cały początek tego nieszczęścia, z którym musimy żyć od wspomnianych 5 lat. Jego przyczynę i jednocześnie jego skutek. W tym właśnie zdaniu zamyka się cała mentalność, która tak bardzo zatruła nasze życie przez te długie miesiące. W tym własnie zdaniu mieści się to całe kłamstwo, ta cała buta, ta nienawiść, która uniemożliwia Polsce i nam, którzy tu mieszkamy, normalne zwykłe życie.

Każdy kto wie, kim jest Jacek Żakowski i jako on pełni rolę w tym całym sporze, z jakim mamy do czynienia przez te wszystkie lata, powinien wiedzieć, że on nie rzuca słów na wiatr. Ze kiedy on mówi o tym, jak to „wielką mobilizacją, ogólnonarodowym wysiłkiem, zbiorowym rzutem na taśmę półtora roku temu udało się odsunąć PiS od władzy”, to on świetnie wie, że poszło o coś znacznie większego, niż zwykłe wybory. Że w roku 2007 nie było tak, że ludzie popatrzyli, pomyśleli, podjęli decyzję i tę decyzję zaznaczyli krzyżykiem, ale że po to by ratować Polskę przed niechybną śmiercią, zostali w odpowiedni sposób do swoich decyzji i do egzekucji tych decyzji zachęceni.

I teraz zastanówmy się, jak taka zachęta mogła wyglądać? Czy to było tak, że Jacek Żakowski i jego znajomi pojawili się publicznie i przedstawili społeczeństwu bilans strat i zysków w odniesieniu do dwuletnich rządów Prawa i Sprawiedliwości? A może było tak, że oni, przedstawiając ten rachunek, skorzystali z wszelkich dopuszczanych retorycznych sposobów, dzięki którym normalnie wygrywa się kampanię i tą retoryką zwyciężyli? Może oni, na okoliczność wyborów, ukuli hasło sugerujące, że Jarosław Kaczyński i jego brat to dwaj nieudacznicy i że wszystko to co oni zrobią, Platforma zrobi też, tyle że lepiej? I że to hasło było tak nośne, że dzięki niemu PiS został odsunięty od władzy? Może. Ale oprócz tego wszystkiego stało się coś jeszcze. Doszło mianowicie do tego, że w publicznej domenie pojawiło się coś, co bardzo starannie przekazuje poniższy wybór cytatów z Sieci. I to sieci nie byle jakiej, bo sygnowanej nazwą wyborcza.pl.

Zaczęło się od wizyty dziś już zmarłego prezydenta Kaczyńskiego w Bielsku-Białej i okolicach. Wszedłem w link: http://wyborcza.pl/1,76842,5793027,Prezydent_w_Beskidach__Ale_o_co_chodzi_.html, i znalazłem się na stronie wyborczej.pl duże kolorowe zdjęcie Prezydenta z głupkowatą, oczywiście, miną, a pod spodem podpis: „Prezydent objeżdża kraj, próbując ratować swoje sondaże i szanse na reelekcje". Niżej, artykuł pani Ewy Furtak z lokalnej Gazety, w którym czytam:

„Do Bielska-Białej prezydent ma przyjechać w sobotę. W połowie września do bielskiego ratusza przyszło pismo z jego kancelarii z podziękowaniem za zaproszenie do odwiedzenia miasta i informacją, że prezydent przyjmuje je z przyjemnością. Ale - jak powiedziano ‘Gazecie' w urzędzie miasta - akurat teraz nikt prezydenta oficjalnie nie zapraszał. Prezydent od ponad tygodnia objeżdża kraj i odwiedza średniej wielkości miasta. Oficjalnie w ramach obchodów 90-lecia odzyskania niepodległości."

Po tym sugestywnym początku, następuje dyskusja internatów. Proszę uprzejmie.

***

Może pomidorkiem albo jajkiem zgniłym dostanie? Należy się temu idiocie.

***

oj ciupagi w Beskidach tez są w użyciu! Może się kaczuszka zdziwić jak mu góral-protestant ciupaga "zaprotestuje"....

***

nie wiem czego tutaj będzie szukał ten mamlaty zakompleksiony karzeł. Nie cieszy się poważaniem na Podbeskidziu - niepotrzebnie się tu pcha - bo będzie to jego kolejna porażka i punkciory ujemne do przyszłych wyborów. Pewnie w Bielsku dostanie sraczki - no i bardzo dobrze - spieprzaj, dziadu do mamusi

***

Ten osobnik nie jest wolny, najchętniej zrzekłby się urzędu, ale jego pedalski braciszek mu na to nie pozwala - stąd taka deprecha, sraczki, wściekanie się na opozycję. Ale im bardziej się wścieka i sraczkuje - większa szansa, że na serce zejdzie albo mu jelito grube pi**dolnie. Cieszmy się!

***

Re: ..Zobaczcie.....kaczka leci, oooo..... i bęc!

***

droga Pani! na szacunek to trzeba sobie zapracować. A ten pokurcz akurat tego nie potrafi "Ale wtedy nie spotkał się z mieszkańcami, bo padał deszcz." hahahahahahah żałosne działania

***

Żałosne, nie dość, że wprasza się na szczyt UE, to teraz i tu, brak słów...

***

Co by ty k.rwa jeszcze spi.prz.ć panowie. Tak działają wielcy urzędnicy kancelarii pisdęta. I bardzo dobrze.

***

Na spotkanie z Panem Prezydentem ani ja, ani nikt inny z mojej rozlicznej rodziny się nie wybiera; nie lubię i nie poważam, mam go aż nadto dość na codzień w TVP, Szkle Kontaktowym itd! (to jest dobre, tak jakby sam sie pchal do szkla... - spiskowy)

***

Przecież go tam nikt nie chce - niech jedzie do drugiego kaczora. Jak tego człowieka szanować???? Totalne dno !!!Dlaczego Naród Polski musi cierpic przez tego pajaca??????????????

***

Nikt memłacza nie zaprasza a on wpie... się na krzywy ryj i wku...a ludzi.Takim samym wpie...niem jest próba zastąpienia premiera w Brukseli.

***

Dureń z wigorem wigoru to ma więcej od Tuska tak ale wtedy gdy go zażywa i trzyma jeszcze w ryju przed połknięciem.Czemu on tak wku...ająco wpływa na ludzi i czy on o tym wie.Ma teraz nowego podpowiadacza ofleja i brudasa w jednym jak delegacje innych państw mogą reagować na takiego śmierdzącego od papierosów kacyka ten nieogolony facet ma to co wszyscy menele wokół ust na zaroście nalot od dymu.Gdy się taki myje codzienne to tego nie widać a tu widać czyli kacyk się nie myje i z takimi tuzami my do europy.

***

Pokurcz wtedy nie wyszedł ale z powodu swoich słabych zwieraczy i upodobań do "czachojebów". Po co na deszczu jak można w ciepełku i blisko kibla.

Ktoś mi – wiem to świetnie – za chwilę przypomni po raz kolejny słowa Jarosława Kaczyńskiego o ZOMO i o tym gdzie ono stało kiedyś, a gdzie stoi dzisiaj, lub o pijących piwo internautach. Na to jednak nic nie poradzę. Nawet nie zamierzam dyskutować tego, czy powyższe cytaty odbiegają znacznie od tego, co słyszeliśmy z ust Stefana Niesiołowskiego, Janusza Palikota, Jacka Kurskiego, czy nawet tego, co się pojawia na tym blogu. Każdy ma swoje gusta i o nich lepiej nie dyskutować. Natomiast chciałbym zwrócić uwagę, że to nie jest tak, że te głosy wykwitły o tak sobie. Że one wyleciały z ust tych dziwnych ludzi, lub wystukane zostały ich paluszkami, tylko dlatego, że oni tak usiedli, przypomnieli sobie sprawę Barbary Blidy i doktora G, podumali, spojrzeli na fotografię Jarosława Kaczyńskiego i jego brata i pomyśleli sobie, że ich nienawidzą. Takie teksty nie powstają w ten sposób. One się tworzą całymi miesiącami, i wykuwane sa ciężką, żmudną pracą. One nie są ani początkiem, ani nawet drogą. One są wynikiem. One tak naprawdę są już bytem całkowicie samodzielnym i to one tworzą przyszłość, a nie są jej elementem.

Pyta mnie Pan o to, dlaczego ja jestem taki niedobry. Czemu ja rzucam kamieniami. Czy ja nie zdaję sobie sprawy, że moja agresja i moje chamstwo i szkodzi mnie samemu i szkodzi projektowi, który wspieram. Że jeśli ja się nie uspokoję, to spowoduję u Pana nie zrozumienie i nie uśmiech, lecz strach i złość. Trudno. Nie mam na to rady. Najwidoczniej Pana straszą i złoszczą inne rzeczy niż mnie. I tego już dalej nie jesteśmy w stanie rozstrzygać.