Ikigai wita nas, czyli z wizytą w niebieskiej strefie

      Niedawno zatrzymaliśmy się tu na ułamek chwili nad pewnym czarnym projektem o nazwie Na Temat i okazało się, że nie mogło się to skończyć dla nas dobrze. Jak wiele na to wskazuje, już sama nazwa „Na Temat” jest w stanie wytworzyć odpowiednią ilość trujących gazów, które przenikają przez najgrubsze mury i sprawiaja, że już nic nigdy nie jest takie jak poprzednio. Oto całkiem nieoczekiwanie i bez jednego gestu z mojej strony, trafiłem wczoraj na następujący tytuł: „Hygge odwołane! Dziś rządzi ikigai i lagom. Poznaj filozofię niedostatku, czyli dlaczego lepiej nie dojeść niż się najeść”, a kiedy już trucizna wypełniła przestrzeń naokoło, zerknąłem do środka, no i stało się. Okazało się, że czytam tekst na portalu natemat.pl i nie ma sposobu, by już od tego uciec. Proszę więc posłuchać.

      Oto, jak się okazuje, minionej zimy, spędzaliśmy wszyscy czas pod znakiem duńskiego hygge, a to dzięki człowiekowi nazwiskiem Meik Wiking, który „obwieścił światu badania naukowe, które potwierdziły, że tak naprawdę szczęśliwi są ci, co jedzą tłuste mięso i kilogramy ciasta czekoladowego, chodzą w dresie i spod ciepłego koca wpatrują się w płomienie świec”. Hygge, jak dowiadujemy się z artykułu na wspomnianym portalu, to „uniwersalny klucz do szczęścia, który otwiera przed nami wszystko, co w życiu najlepsze, jest za darmo i tuż obok, w postaci przyjaciół, rodziny, sąsiadów”.

      Jak się jednak już wkrótce dowiadujemy, samo hygge to jedynie złudzenie, prawda natomiast, znajduje się w połączeniu hygge z ikigai i lagom. Ikigai „to mentalny anti-aging, który mówi nam byśmy jedli mało i zdrowo”, a jego źródło znajduje się na Okinawie, „pierwszej z pięciu niebieskich stref na świecie”, gdzie ikigai przybiera formę zwaną moai. Jak donosi portal natemat.pl, „swą dietę Japończycy zamieszkujący Okinawę nazywają Hara hachi bu, czyli „brzuch pełen w osiemdziesięciu procentach”, dzięki czemu większość z nich nie choruje, żyje po sto lat, a kiedy umiera, to z uśmiechem na ustach, jak w słynnej powieści Aldousa Huxleya o wspaniałym świecie. Działanie ikigai podobno najlepiej przedstawia pewien sporządzony przez niejakiego Marca Winna diagram, który w tekście w natemat.pl jest jak najbardziej widoczny, jednak my akurat nie będziemy go tu prezentować, bo jak on wygląda każdy z nas z pewnością potrafi sobie na swój własny sposób wyobrazić.

      Skoro więc już wiemy, jak się prowadzą ludzie na Okinawie zaglądamy z powrotem do Skandynawii, a konkretnie do Szwecji, gdzie czeka na nas hasło „IKEA to lagom”, a więc „mądrość powściągliwości”. I tu koło się zamyka, a czytelnik wreszcie może poczuć słodkie spełnienie. Otóż, jak znów informuje nas autorka tekstu, „Lagom jest bardzo smart” , natomiast to, co łączy lagom z ikigai i hygge, to „poczucie wspólnoty i radość dzielenia się z innymi”. A zatem, aby osiągnąć sukces, „wystarczy znaleźć w sobie ikigai”.

      O tym co nastąpi teraz, akurat portal Na Temat nas nie informuje, jednak jestem pewien, że to dzięki wspomnianej wcześniej truciźnie dotarliśmy aż tu i w tym momencie nie pozostaje mi już nic innego, jak podzielić się z Czytelnikami wiadomością, że oto w Melbourne, podczas międzynarodowych mistrzostw w podnoszeniu ciężarów kobiet, wielki sukces, a jednocześnie pierwsze miejsce, zajął 39-letni reprezentant Nowej Zelandii o nazwisku Laurel Hubbard. Co sprawiło, że sprawa spotkała się z międzynarodowym zainteresowaniem? Otóż sensacją okazał się fakt, że Hubbard jeszcze kilka lat temu podnosił ciężary jako Gavin, jednak w którymś momencie przeprowadził operację zmiany płci. Ponieważ mimo tak dramatycznych przygód Gavina, pasja do podnoszenia ciężarów go nie opuściła i dziś nadal podnosi ciężary, tyle że konkurując z kobietami i naturalnie święcąc triumfy. Jak donoszą media, w dwuboju Hubbard uzyskał wynik 268 kg, tym samym wręcz ośmieszając zawodniczkę, która zajęła drugie miejsce z wynikiem aż o 19 kg gorszym. Jak się dowiadujemy, osiągając takie sukcesy, już w przyszłym roku Hubbard może reprezentować Nową Zelandię na Igrzyskach Wspólnoty Narodów. Również przedstawicielka Nowej Zelandii, Emma Pilkington, komentując sukces Hubbarda, powiedziała: „Ona jest tak cudownie autentyczna. Uwielbia swoje koleżanki z drużyny, a one uwielbiają ją”.

       Ktoś się być może w tym momencie zaciekawi, jak w takim razie współczesny świat organizuje zawody sportowe w sytuacji odwrotnej, a więc jeśli to kobieta ma ochotę zostać mężczyzną, a jednocześnie pragnie kontynuować swoją karierę jako na przykład zapaśnik. Czy oni wówczas tej dzielnej sobie każą walczyć z mężczyznami? Otóż nic podobnego. Jak się okazuje, przepisy są za każdym razem konstruowane tak, by chronić osoby reprezentujące cywilizację LGBT. Oto całkiem niedawno w Teksasie, podczas stanowych mistrzostw w zapasach właśnie, naturalną zwyciężczynią została 17-letnia dziewczynka będąca w trakcie kuracji, która ma ją ostatecznie przenieść w świat mężczyzn. Napakowane testosteronem dziecko nazwiskiem Mack Beggs bezapelacyjnie pokonało wszystkie swoje koleżanki, zdobywając w swojej kategorii tytuł mistrzyni Teksasu. Komentując pojawiające się tu i ówdzie pretensje o nieuczciwą konkurencję, sprawująca prawną opiekę nad dziewczynka babcia powiedziała: „Tu w ogóle nie chodzi o to kto wygrał, a kto przegrał. Wszystko się rozbija o uprzedzenia, nienawiść i ignorancję”.

      I tak to się nam sączy ów nowy wspaniały świat. Pomyśleć tylko, że to wszystko było tak bardzo proste. Wystarczyło odnaleźć w sobie ikigai.

Zapraszam wszystkich do księgarni pod adresem www.coryllus.pl, gdzie są do kupienia moje książki.