Czy Rafał Trzaskowski wyprowadzi sztandar po francusku?

Skoro dotrwaliśmy do upragnionego weekendu, proponuję się dziś akurat szczególnie nie naprężać, tylko ewentualnie poczytać mój najnowszy felieton z „Warszawskiej Gazety”. I to powinno nam wystarczyć.

      Od dnia, kiedy władze Platformy Obywatelskiej uznały, że dalsze podtrzymywanie kandydatury Małgorzaty Kidawy-Błońskiej w wyborach na Prezydenta RP grozi już nie tylko kompromitacją samego kandydata, ale kryzysem, który musi doprowadzić do ostatecznego rozkładu całego projektu, i wprowadziły do gry Rafała Trzaskowskiego, uważnie obserwuję, co się na tej wesołej scenie dzieje. Szczerze przy tym przyznam, że czas ten nie wywołuje we mnie ani szczególnego napięcia, ani tym bardziej niepokoju, bo gdy chodzi o Trzaskowskiego akurat, od dawna jestem przekonany, że to jest ktoś przy kim taka Kidawa to nie tylko szczyt politycznego cwaniactwa, ale zwykłej ludzkiej inteligencji, gdzie kiedy człowiek nie musi, a sytuacja nie jest do końca bezpieczna, to się przynajmniej nie odzywa. No i faktycznie obserwując zachowania tego dziwnego człowieka, nie mam najmniejszych wątpliwości, że każdy kolejny dzień będzie go przybliżał do sytuacji, gdzie Borys Budka i jego towarzysze niedoli pożałują, że nie doszło do wyborów 10 maja.

       Oto proszę sobie wyobrazić, w ciągu zaledwie dwóch dni Rafał Trzaskowski najpierw poinformował dziennikarzy telewizji publicznej, że jak tylko zostanie wybrany prezydentem – nie zaprzysiężony, ale wybrany – zlikwiduje telewizyjną publicystykę, a ich samych każe wyrzucić z roboty na zbity pysk, następnie poskarżył się, że jemu jest ciężko wypłacać przedsiębiorcom pieniądze z tytułu tak zwanej „tarczy”, bo tych firm w Warszawie jest aż 40 tysięcy i jemu do tej roboty nie starcza już rąk, a na koniec, jakby tego było mało, ogłosił, że kiedy zostanie prezydentem, to zwiększy budżet na służbę zdrowia do 6 procent dochodu narodowego. Jeszcze nie umilkł szyderczy śmiech wokół owej serii kompromitacji, jak nas on poinformował, że gdy Polskę zaatakowała zaraza, to wbrew wcześniejszym oficjalnym informacjom Ratusza, on wcale nie wziął urlopu z powodu przemęczenia nadmiarem pracy, ale przez to, że dostał bardzo wysokiej gorączki i musiał się poddać testom, i niemal na tym samym oddechu dodał, że przystępując do kampanii będzie delegował obowiązki prezydenta Warszawy na współpracowników, a sam brał urlop, tylko wtedy gdy będzie ową kampanię prowadził, a poza tym już tylko ciężka praca.

       Szydzi więc dziś już z Trzaskowskiego cała Polska tak że te maseczki spadają z uszu tych wszystkich, którzy jeszcze są zdeterminowani by je nosić, a ja się tylko zastanawiam nad dwiema rzeczami. Pierwsza z nich to ta, w jakim stanie umysłu muszą być ludzie odpowiadający w Platformie za kierowanie polityką personalną, że w końcu uznali że z tych może dziesięciu kandydatów, jacy im jeszcze zostali, najlepszy będzie ten najgorszy? Druga i być może jeszcze ciekawsza, to zagadka dotycząca samego Trzaskowskiego: jak ktoś o takim poziomie zbałwanienia mógł zajść aż tak wysoko? Czy może  być jednak prawdą jego wyznanie, że kiedy był jeszcze „młodym, nieznanym naukowcem”, a nie poważnym politykiem, to jemu ów awans załatwiła sama Małgorzata Kidawa-Błońska?